Marijn kijkt erg graag televisie. En dan liefst naar (in mijn ogen) hele enge 'grote jongens' tekenfilmseries. Over monsters enzo...
Toen we een aantal maanden geleden het programma van de schouwburg zagen, werden we helemaal enthousiast toen we zagen dat de musical Dolfje Weerwolfje werd opgevoerd in de schouwburg in de buurt. Zo'n spannende musical zou Marijn erg leuk gaan vinden. Ik wist het zeker!
Marijn had er erg veel zin in. En het werd nóg leuker!
We zaten in de loge en hadden een prima uitzicht op de zaal.
'Kijk! Daar is Paul van Loon!'
Even later hoorden we geroezemoes achter ons. Paul van Loon kwam wel heel dicht bij ons in de buurt zitten.
'Paul van Loon zit achter ons, mama!'
Het licht ging uit en de musical begon. Al bij het eerste liedje deed Marijn zijn handen over zijn oren. De muziek stond veel te hard naar zijn zin. Later kroop hij helemaal weg. Eigenlijk was de musical toch wel een beetje te spannend voor hem.
Of toch niet? In de trein naar huis zat Marijn helemaal met rode wangen van de opwinding na te genieten.
'Nee, hoor... De musical was helemaal niet te spannend. De musical was Vet Cool!'
donderdag 30 december 2010
dinsdag 28 december 2010
Een léuk spelletje
Tijdens het 10 minuten gesprek op school hadden we het advies gekregen van Marijns juf om met hem te oefenen met lezen. Natuurlijk willen we dat best, maar het moet wel léuk blijven. Zelf wilde ik het het liefst in een spelvorm gieten zodat hij vooral niet doorheeft dat we aan het oefenen zijn.
Maar ja... Dat mannetje van ons kan dus helemaal niet tegen zijn verlies. En dan?
Toevallig hadden we van Sinterklaas het spelletje Woord Rummikub gekregen. Marijn is dol op de normale Rummikub dus hij had al een paar keer geïnteresseerd naar de doos gekeken.
'Mama? Zullen we dit spelletje spelen?'
'Ja dat mag best, maar dat is misschien een beetje te moeilijk...'
'We kunnen het toch probéren?'
We gingen aan de slag. Om ervoor te zorgen dat het wel leuk bleef, besloten we de puntentelling compleet achterwege te laten. We probeerden gewoon zo veel mogelijk woordjes te leggen. En natuurlijk moesten niet alleen de woordjes die Marijn gelegd had gelezen worden, maar ook de woordjes die ik legde.
Marijn vond het helemaal geweldig. Hij kon al zoveel woorden lezen!
Maar ja... Dat mannetje van ons kan dus helemaal niet tegen zijn verlies. En dan?
Toevallig hadden we van Sinterklaas het spelletje Woord Rummikub gekregen. Marijn is dol op de normale Rummikub dus hij had al een paar keer geïnteresseerd naar de doos gekeken.
'Mama? Zullen we dit spelletje spelen?'
'Ja dat mag best, maar dat is misschien een beetje te moeilijk...'
'We kunnen het toch probéren?'
We gingen aan de slag. Om ervoor te zorgen dat het wel leuk bleef, besloten we de puntentelling compleet achterwege te laten. We probeerden gewoon zo veel mogelijk woordjes te leggen. En natuurlijk moesten niet alleen de woordjes die Marijn gelegd had gelezen worden, maar ook de woordjes die ik legde.
Marijn vond het helemaal geweldig. Hij kon al zoveel woorden lezen!
maandag 13 december 2010
Moeite met lezen
We hebben vandaag 10-minuten gesprekken gehad op de school van Veerle en Marijn.
Wat blijkt? Zowel Veerle als Marijn hebben moeite met lezen. En ik moet toegeven, die boodschap kwam toch wel hard aan. Vooral bij mij. Toen ik zelf op school zat, was taal altijd mijn beste vak.
Van Veerle was het me inmiddels wel bekend dat het niet zo goed ging met lezen. Ze ging namelijk eind groep 3 al extra oefenen in een klein groepje. Maar Marijn is nu al in een klein groepje extra aan het oefenen.
Volgens de juf wil het automatiseren helemaal niet vlotten. Hij hakt en plakt er nog lustig op los. Bij alle woorden die hij leest. Niet alleen de woorden die nieuw zijn, maar ook de eerste woordjes die hij heeft geleerd.
De juf adviseert ons om thuis met hem te oefenen. Ja... dat proberen we wel, maar hij wil het niet. Misschien dat we het wat speelser aan kunnen pakken?
'Wij hebben educatief materiaal in overvloed in huis. Het probleem is alleen dat hij het gewoon niet wil. De maan roos vis kijkt hij nauwelijks in. En hij kan niet tegen zijn verlies. De laatste keer dat we het maan roos vis letterkasteel speelden, vloog het complete spelbord (mét toren) door de huiskamer.'
'En de boekjes van Veilig en vlot die ik heb meegegeven?'
'Ja, die wil hij af en toe wel lezen. Dat is huiswerk.'
Ondertussen blijven we zowel Veerle als Marijn iedere avond voorlezen. We willen namelijk wel bijbrengen dat (voorge)lezen (worden) erg leuk is.
Wat blijkt? Zowel Veerle als Marijn hebben moeite met lezen. En ik moet toegeven, die boodschap kwam toch wel hard aan. Vooral bij mij. Toen ik zelf op school zat, was taal altijd mijn beste vak.
Van Veerle was het me inmiddels wel bekend dat het niet zo goed ging met lezen. Ze ging namelijk eind groep 3 al extra oefenen in een klein groepje. Maar Marijn is nu al in een klein groepje extra aan het oefenen.
Volgens de juf wil het automatiseren helemaal niet vlotten. Hij hakt en plakt er nog lustig op los. Bij alle woorden die hij leest. Niet alleen de woorden die nieuw zijn, maar ook de eerste woordjes die hij heeft geleerd.
De juf adviseert ons om thuis met hem te oefenen. Ja... dat proberen we wel, maar hij wil het niet. Misschien dat we het wat speelser aan kunnen pakken?
'Wij hebben educatief materiaal in overvloed in huis. Het probleem is alleen dat hij het gewoon niet wil. De maan roos vis kijkt hij nauwelijks in. En hij kan niet tegen zijn verlies. De laatste keer dat we het maan roos vis letterkasteel speelden, vloog het complete spelbord (mét toren) door de huiskamer.'
'En de boekjes van Veilig en vlot die ik heb meegegeven?'
'Ja, die wil hij af en toe wel lezen. Dat is huiswerk.'
Ondertussen blijven we zowel Veerle als Marijn iedere avond voorlezen. We willen namelijk wel bijbrengen dat (voorge)lezen (worden) erg leuk is.
zondag 21 november 2010
Niets aan het toeval overlaten...
Stel, je bent 6 en 7 jaar oud. Het is bijna december. Papa en mama hebben bijna het voorleesboek uit. Uiteraard heb je verder helemaal geen boeken in huis ;-)
Wat doe je dan?
Nou... je stopt gewoon een briefje in je schoen:
Toch wel aardig van Veerle dat ze niet alleen aan zichzelf denkt, maar ook aan Marijn.
Wat doe je dan?
Nou... je stopt gewoon een briefje in je schoen:
Toch wel aardig van Veerle dat ze niet alleen aan zichzelf denkt, maar ook aan Marijn.
maandag 15 november 2010
Sinterklaas gaat met z'n tijd mee
'Mam? Wanneer mogen we onze schoen zetten?'
'Ik heb een mailtje van Sinterklaas gehad en daarin staat dat Sinterklaas bij ons op zaterdag en woensdag langskomt.'
Om teleurstelling te voorkomen zorgen wij voor duidelijkheid in huis. En dus maken we afspraken met de Sint over wanneer hij bij ons langskomt. En om het voor onszelf zo makkelijk mogelijk te maken communiceren we met de goedheiligman via e-mail (Wij sms-en ook met de tandenfee, dus e-mailen met Sinterklaas moet ook kunnen. Die oude man gaat immers ook met zijn tijd mee.)
Veerle en Marijn hebben ook al via de digitale snelweg een liedje voor de Sint gezongen. Op de website van Sinterklaasjournaal kun je via de computer je stem op laten nemen en naar de Sint sturen. De Sint luistert meteen naar jouw liedje en geeft ook gelijk een reactie. Veerle wilde dit uiteraard meteen proberen. Heel enthousiast ging ze aan de slag. Ze was natuurlijk erg trots toen de Sint haar stem herkende. Marijn vond het allemaal een beetje spannend. Hij durfde pas nadat Veerle en ik een liedje voor de Sint hadden gezongen. Maar toen hij eenmaal zag hoe Sinterklaas op zijn liedje reageerde toen vond hij het helemaal geweldig!
(Toen Veerle voor de derde keer het filmpje zag, merkte ze overigens wel terloops op dat het volgens haar doorgestoken kaart was omdat de reactie van Sinterklaas drie keer hetzelfde was...)
'Ik heb een mailtje van Sinterklaas gehad en daarin staat dat Sinterklaas bij ons op zaterdag en woensdag langskomt.'
Om teleurstelling te voorkomen zorgen wij voor duidelijkheid in huis. En dus maken we afspraken met de Sint over wanneer hij bij ons langskomt. En om het voor onszelf zo makkelijk mogelijk te maken communiceren we met de goedheiligman via e-mail (Wij sms-en ook met de tandenfee, dus e-mailen met Sinterklaas moet ook kunnen. Die oude man gaat immers ook met zijn tijd mee.)
Veerle en Marijn hebben ook al via de digitale snelweg een liedje voor de Sint gezongen. Op de website van Sinterklaasjournaal kun je via de computer je stem op laten nemen en naar de Sint sturen. De Sint luistert meteen naar jouw liedje en geeft ook gelijk een reactie. Veerle wilde dit uiteraard meteen proberen. Heel enthousiast ging ze aan de slag. Ze was natuurlijk erg trots toen de Sint haar stem herkende. Marijn vond het allemaal een beetje spannend. Hij durfde pas nadat Veerle en ik een liedje voor de Sint hadden gezongen. Maar toen hij eenmaal zag hoe Sinterklaas op zijn liedje reageerde toen vond hij het helemaal geweldig!
(Toen Veerle voor de derde keer het filmpje zag, merkte ze overigens wel terloops op dat het volgens haar doorgestoken kaart was omdat de reactie van Sinterklaas drie keer hetzelfde was...)
donderdag 4 november 2010
Veerles hobby is....
Veerle is dol op koken. Ze helpt het liefst elke dag. Ze mag ook vaak helpen en laat het haar zoveel mogelijk zelf doen. Niet alleen het snijd- en kneedwerk, maar ook het lezen van het recept.
Pas geleden verscheen er bij Zwijsen een boek dat speciaal voor Veerle ontwikkeld lijkt te zijn: Kook jij of kook ik?
Het boek gaat over hét ondewerp waar Veerle in is geïnteresseerd, maar dat niet alleen. Het is een boek voor beginnende lezers. Het bijzondere aan dit boek is dat het zo geschreven is dat het leestechnisch steeds uitdagender wordt. Het begint op AVI start niveau en aan het einde is het AVI M4.
Ik zag het al helemaal voor me. Ik zou het boek geven en Veerle zou er meteen in duiken. Omdat het lekker makkelijk begint zou ze er snel mee aan de slag gaan en dan zou ze door blijven lezen en niet merken dat de tekst moeilijker werd.
Viel dat even tegen. Ik gaf het boek, Veerle bladerde er even in. Ze zei dat ze het leuk vond en dat ze tekeningen ook erg mooi vond. Verder heb ik het boek niet meer gezien. En zeker niet dat Veerle erin aan het lezen was.
Ik wilde natuurlijk niet de 'en-mijn-dochter-zal-lezen-of-ze-wil-of-niet'-moeder uit gaan hangen, dus ik liet het maar even zo. Een paar weken later zag ik het boek weer liggen. Het lang op de vensterbank naast haar bed.
'Heb je nog in dat boek gelezen?'
'Ja! Ik ben al hartstikke ver! Kijk maar!'
Het leeslint zit inmiddels al voorbij bladzijde 50.
'Het is mijn lievelingsboek!'
Dus toch! Mijn dochter leest een boek en vindt het nog leuk ook. Missie geslaagd!
Pas geleden verscheen er bij Zwijsen een boek dat speciaal voor Veerle ontwikkeld lijkt te zijn: Kook jij of kook ik?
Het boek gaat over hét ondewerp waar Veerle in is geïnteresseerd, maar dat niet alleen. Het is een boek voor beginnende lezers. Het bijzondere aan dit boek is dat het zo geschreven is dat het leestechnisch steeds uitdagender wordt. Het begint op AVI start niveau en aan het einde is het AVI M4.
Ik zag het al helemaal voor me. Ik zou het boek geven en Veerle zou er meteen in duiken. Omdat het lekker makkelijk begint zou ze er snel mee aan de slag gaan en dan zou ze door blijven lezen en niet merken dat de tekst moeilijker werd.
Viel dat even tegen. Ik gaf het boek, Veerle bladerde er even in. Ze zei dat ze het leuk vond en dat ze tekeningen ook erg mooi vond. Verder heb ik het boek niet meer gezien. En zeker niet dat Veerle erin aan het lezen was.
Ik wilde natuurlijk niet de 'en-mijn-dochter-zal-lezen-of-ze-wil-of-niet'-moeder uit gaan hangen, dus ik liet het maar even zo. Een paar weken later zag ik het boek weer liggen. Het lang op de vensterbank naast haar bed.
'Heb je nog in dat boek gelezen?'
'Ja! Ik ben al hartstikke ver! Kijk maar!'
Het leeslint zit inmiddels al voorbij bladzijde 50.
'Het is mijn lievelingsboek!'
Dus toch! Mijn dochter leest een boek en vindt het nog leuk ook. Missie geslaagd!
dinsdag 26 oktober 2010
Ssssst.... wij zijn aan het werk
Veerle, Marijn en ik zitten in de trein. We zijn op weg naar Amsterdam. Het is de eerste keer dat we met z'n drietjes zo'n lange treinreis maken. Het was tussen 's-Hertogenbosch en Utrecht zo druk dat we niet eens konden zitten. Herstel, dat IK niet kon zitten. Veerle en Marijn vonden het best o.k om in de dubbeldekker op het trapje te zitten.
Na Utrecht kunnen we dan toch zitten. Eindelijk! Alleen zijn we per ongeluk in een stilte coupé gaan zitten. Eerst had ik het niet eens door. Veerle en Marijn zijn vrolijk aan het kletsen en ik zie iemand een beetje boos onze kant op kijken.
'Mama, waarom staat er hier een SSSSSSSSSSSSS op het raam?'
(fluisterend) 'Oh we zitten in een stiltecoupé. We moeten dus heeeeel zachtjes doen!'
Maar hoe zorg je ervoor dat twee kinderen van 6 en 7 ook daadwerkelijk stil zijn in de trein? Heel simpel, je tovert twee tijdschriften uit je tas:
Ze hebben zich prima vermaakt.
Na Utrecht kunnen we dan toch zitten. Eindelijk! Alleen zijn we per ongeluk in een stilte coupé gaan zitten. Eerst had ik het niet eens door. Veerle en Marijn zijn vrolijk aan het kletsen en ik zie iemand een beetje boos onze kant op kijken.
'Mama, waarom staat er hier een SSSSSSSSSSSSS op het raam?'
(fluisterend) 'Oh we zitten in een stiltecoupé. We moeten dus heeeeel zachtjes doen!'
Maar hoe zorg je ervoor dat twee kinderen van 6 en 7 ook daadwerkelijk stil zijn in de trein? Heel simpel, je tovert twee tijdschriften uit je tas:
Ze hebben zich prima vermaakt.
maandag 11 oktober 2010
Weer een spreekbeurt
'Mama! Ik ga een spreekbeurt doen over hoe een boek wordt gemaakt!'
'Alweer?'
Het lijkt alsof ze haar spreekbeurt van groep 3 nog maar net achter de rug heeft.
'Had de juf gezegd dat je een spreekbeurt moet doen?'
'Nee. Ik vind het gewoon heel erg leuk om te doen.'
Van wie heeft ze dit toch? Zowel Antoine als ik vinden het niet leuk om spreekbeurten te doen. Uiteraard moeten wij wel eens een presentatie geven op ons werk, maar echt leuk vinden we het geen van beiden.
Veerle gaat meteen aan de slag. Dat wil zeggen... ze pakt pen en papier en kijkt me verwachtingsvol aan. O.k. het is duidelijk. Veerle denkt vast 'mama werkt bij een uitgeverij, dus die weet vast hoe boeken worden gemaakt'.
Ik wil enthousiast van wal steken, maar bedenk me dat dat misschien niet zo slim is. Het is namelijk wel de bedoeling dat Veerle er ook iets van opsteekt.
'Nou mam? Hoe wordt een boek gemaakt?'
'Wat denk je zelf?' (Deze strategie gebruik ik ook om lastige Sinterklaasvragen te beantwoorden... Zie je wel... ik leer het nog wel eens...)
'Uhm... nou.... dat weet ik niet...'
'Weet je wat een boek eigenlijk is?'
'Nou... allemaal letters en tekeningen enzo.'
'En die letters bij elkaar wat is dat eigenlijk?'
'...'
Da's duidelijk te moeilijk. Hoe moet ik dat nou aanpakken? Ik besluit haar op weg te helpen.
'Een boek is eigenlijk een verhaal. Een schrijver maakt een verhaal. Wat staat er nog meer in een boek?'
Pfoe... ik merk dat ik het toch wel moeilijk vind om mijn kind te helpen. Juist omdat het over iets gaat waar ik wel wat vanaf weet. Als ze nou haar spreekbeurt zou doen over dino's ofzo, dan zou het veel makkelijker zijn om me er niet zo mee te bemoeien.
Na een half uurtje heeft Veerle de grote lijnen op papier staan. Die gaat ze met de juf bespreken en dan horen we wanneer ze haar spreekbeurt mag doen. Ik ben erg benieuwd!
'Alweer?'
Het lijkt alsof ze haar spreekbeurt van groep 3 nog maar net achter de rug heeft.
'Had de juf gezegd dat je een spreekbeurt moet doen?'
'Nee. Ik vind het gewoon heel erg leuk om te doen.'
Van wie heeft ze dit toch? Zowel Antoine als ik vinden het niet leuk om spreekbeurten te doen. Uiteraard moeten wij wel eens een presentatie geven op ons werk, maar echt leuk vinden we het geen van beiden.
Veerle gaat meteen aan de slag. Dat wil zeggen... ze pakt pen en papier en kijkt me verwachtingsvol aan. O.k. het is duidelijk. Veerle denkt vast 'mama werkt bij een uitgeverij, dus die weet vast hoe boeken worden gemaakt'.
Ik wil enthousiast van wal steken, maar bedenk me dat dat misschien niet zo slim is. Het is namelijk wel de bedoeling dat Veerle er ook iets van opsteekt.
'Nou mam? Hoe wordt een boek gemaakt?'
'Wat denk je zelf?' (Deze strategie gebruik ik ook om lastige Sinterklaasvragen te beantwoorden... Zie je wel... ik leer het nog wel eens...)
'Uhm... nou.... dat weet ik niet...'
'Weet je wat een boek eigenlijk is?'
'Nou... allemaal letters en tekeningen enzo.'
'En die letters bij elkaar wat is dat eigenlijk?'
'...'
Da's duidelijk te moeilijk. Hoe moet ik dat nou aanpakken? Ik besluit haar op weg te helpen.
'Een boek is eigenlijk een verhaal. Een schrijver maakt een verhaal. Wat staat er nog meer in een boek?'
Pfoe... ik merk dat ik het toch wel moeilijk vind om mijn kind te helpen. Juist omdat het over iets gaat waar ik wel wat vanaf weet. Als ze nou haar spreekbeurt zou doen over dino's ofzo, dan zou het veel makkelijker zijn om me er niet zo mee te bemoeien.
Na een half uurtje heeft Veerle de grote lijnen op papier staan. Die gaat ze met de juf bespreken en dan horen we wanneer ze haar spreekbeurt mag doen. Ik ben erg benieuwd!
maandag 27 september 2010
De wereld van K3
Veerle is in een vrolijke bui. Ze zingt al een hele tijd liedjes van K3. Ik ben ondertussen in de keuken de ontbijtboel aan het opruimen.
Het werkt erg aanstekelijk en ik neurie met haar mee. Het valt me op dat Veerle de songtekst zo goed weet. Ze zing het liedje Bij de politie.
Waar krijg je een medaille opgespeld
Bij de politie
Mensen juichen je toe
Iedereen is een held
Bij de politie
Elke dag in het uniform
En met een glimlach
Boeven gaan bestormen
Halt blijf staan
Net als in Amerika
Het is toch best een moeilijke tekst.
Als ik klaar ben met het inruimen van de vaatwasser loop ik de kamer binnen. Veerle zit op de bank. Ze heeft een stapeltje printjes in haar hand. Als ik vraag wat ze heeft uitgeprint zegt ze: "Oh dat zijn de teksten van de liedjes van K3! Die heb ik uitgeprint van de website van K3."
Ze kent de songteksten helemaal niet uit haar hoofd. Ze leest de tekst gewoon voor. En ik maar denken dat mijn dochter een hekel heeft aan lezen...
Het werkt erg aanstekelijk en ik neurie met haar mee. Het valt me op dat Veerle de songtekst zo goed weet. Ze zing het liedje Bij de politie.
Waar krijg je een medaille opgespeld
Bij de politie
Mensen juichen je toe
Iedereen is een held
Bij de politie
Elke dag in het uniform
En met een glimlach
Boeven gaan bestormen
Halt blijf staan
Net als in Amerika
Het is toch best een moeilijke tekst.
Als ik klaar ben met het inruimen van de vaatwasser loop ik de kamer binnen. Veerle zit op de bank. Ze heeft een stapeltje printjes in haar hand. Als ik vraag wat ze heeft uitgeprint zegt ze: "Oh dat zijn de teksten van de liedjes van K3! Die heb ik uitgeprint van de website van K3."
Ze kent de songteksten helemaal niet uit haar hoofd. Ze leest de tekst gewoon voor. En ik maar denken dat mijn dochter een hekel heeft aan lezen...
donderdag 16 september 2010
Informatieavond groep 4
Het duizelt me... Wat hebben we veel informatie gekregen.
Ik dacht altijd dat groep 3 een druk jaar was. Nou... toen wist ik nog niet wat ze allemaal in groep 4 leren. Het komt erop neer dat ze het grootste deel van de lesstof die ze in groep 3 hebben aangeleerd, nu gaan verdiepen en automatiseren. En daarnaast gaan ze ook nog eens veel nieuwe dingen leren.
Nieuw zijn bijvoorbeeld de tafels. Maar... we hoeven nu nog niet te beginnen met het leren opdreunen van de tafels. Eerst wordt er in de klas nog voorbereidend werk gedaan. Ze moeten eerst leren wat vijf maal drie betekent voordat ze uit hun hoofd moeten leren dat dat 15 is.
Nieuw zijn ook de woorden van de week. Veerle had die woorden vorige week al mee naar huis gekregen als huiswerk. Vandaag leerden we dat die woordjes niet alleen los geoefend moeten worden, maar ook in zinsverband. En op vrijdag krijgt groep 4 een dictee om te controleren of ze de woorden van de week goed hebben geoefend.
En ze hadden ook iets nieuws voor de ouders. Het optellen van grote getallen. Ik hoorde vandaag dat ik een tijdje geleden een blunder heb begaan door Veerle aan te leren hoe je door twee getallen onder elkaar te zetten de (grote) getallen bij elkaar op kunt tellen. De juf wil haar namelijk eerst wat meer getalbegrip bijbrengen... Nou ja, ze zal er wel niks aan overhouden denk ik...
Ik dacht altijd dat groep 3 een druk jaar was. Nou... toen wist ik nog niet wat ze allemaal in groep 4 leren. Het komt erop neer dat ze het grootste deel van de lesstof die ze in groep 3 hebben aangeleerd, nu gaan verdiepen en automatiseren. En daarnaast gaan ze ook nog eens veel nieuwe dingen leren.
Nieuw zijn bijvoorbeeld de tafels. Maar... we hoeven nu nog niet te beginnen met het leren opdreunen van de tafels. Eerst wordt er in de klas nog voorbereidend werk gedaan. Ze moeten eerst leren wat vijf maal drie betekent voordat ze uit hun hoofd moeten leren dat dat 15 is.
Nieuw zijn ook de woorden van de week. Veerle had die woorden vorige week al mee naar huis gekregen als huiswerk. Vandaag leerden we dat die woordjes niet alleen los geoefend moeten worden, maar ook in zinsverband. En op vrijdag krijgt groep 4 een dictee om te controleren of ze de woorden van de week goed hebben geoefend.
En ze hadden ook iets nieuws voor de ouders. Het optellen van grote getallen. Ik hoorde vandaag dat ik een tijdje geleden een blunder heb begaan door Veerle aan te leren hoe je door twee getallen onder elkaar te zetten de (grote) getallen bij elkaar op kunt tellen. De juf wil haar namelijk eerst wat meer getalbegrip bijbrengen... Nou ja, ze zal er wel niks aan overhouden denk ik...
dinsdag 14 september 2010
Informatieavond groep 3
Is het al weer een jaar geleden dat we hier zaten? Hier op die kleine stoeltjes in groep 3? Ik zie dat ook nu bijna alle ouders zijn komen opdraven.
Het is waarschijnlijk ook de allerbelangrijkste informatieavond in de hele schoolcarriere van je kind. De informatieavond van groep 3. Want in dit jaar gaan onze kinderen leren lezen en schrijven. Oh ja en natuurlijk ook rekenen.
De informatie die wordt gegeven is voor ons niet nieuw. Maar toch willen we erbij zijn. Marijn heeft dezelfde juffen als Veerle vorig jaar. We zijn er dus niet om kennis te maken met de juffen.
Ik ben eigenlijk vooral benieuwd naar de ouders van de andere kinderen. Er zijn maar drie kindjes uit Marijns kleutergroep meegekomen naar deze groep 3. De rest van de ouders ken ik dan ook helemaal niet. Van het contact op school tijdens het wegbrengen en ophalen moet ik het ook niet hebben. Door mijn werk ben ik maar heel weinig op school.
Maar we hebben ze nu vrijwel allemaal gezien. De andere ouders. Voor ons kan het schooljaar beginnen.
Oh en wat ik eigenlijk wel heel erg schattig vond om te horen, is dat onze stoere knul eigenlijk stiekem helemaal niet zo stoer is. Ze kijken met de klas naar het programma Ik mik lorelei. En dat programma is eigenlijk net iets te spannend voor Marijn. Gelukkig heeft de juf me verzekerd dat kinderen die het te spannend vinden niet hoeven te kijken. Stel toch dat hij er slecht van zou gaan slapen...
Het is waarschijnlijk ook de allerbelangrijkste informatieavond in de hele schoolcarriere van je kind. De informatieavond van groep 3. Want in dit jaar gaan onze kinderen leren lezen en schrijven. Oh ja en natuurlijk ook rekenen.
De informatie die wordt gegeven is voor ons niet nieuw. Maar toch willen we erbij zijn. Marijn heeft dezelfde juffen als Veerle vorig jaar. We zijn er dus niet om kennis te maken met de juffen.
Ik ben eigenlijk vooral benieuwd naar de ouders van de andere kinderen. Er zijn maar drie kindjes uit Marijns kleutergroep meegekomen naar deze groep 3. De rest van de ouders ken ik dan ook helemaal niet. Van het contact op school tijdens het wegbrengen en ophalen moet ik het ook niet hebben. Door mijn werk ben ik maar heel weinig op school.
Maar we hebben ze nu vrijwel allemaal gezien. De andere ouders. Voor ons kan het schooljaar beginnen.
Oh en wat ik eigenlijk wel heel erg schattig vond om te horen, is dat onze stoere knul eigenlijk stiekem helemaal niet zo stoer is. Ze kijken met de klas naar het programma Ik mik lorelei. En dat programma is eigenlijk net iets te spannend voor Marijn. Gelukkig heeft de juf me verzekerd dat kinderen die het te spannend vinden niet hoeven te kijken. Stel toch dat hij er slecht van zou gaan slapen...
donderdag 9 september 2010
Huiswerk
Veerle heeft, nu ze in groep 4 zit huiswerk. Het stelt nog niet zo heel veel voor, maar er moet wel aandacht aan worden besteed.
Veerle krijgt voortaan iedere vrijdag dictee. De dicteewoorden krijgen ze mee naar huis. Het is de bedoeling dat ze die woorden oefent.
We moeten nog wel een beetje wennen aan het huiswerk. Het zit nog niet in ons systeem en we hebben nog geen geschikt tijdstip gevonden. (Want ook wij gebruiken het smoesje 'we hebben nog meer te doen 's avonds...) Maar het is gelukt. Het oefenen althans. Morgen weet ik pas hoe het dictee is gegaan. We hebben maar liefst twee keer geoefend.
Vandaag wilde Marijn ook huiswerk maken. Antoine ging met Veerle en de dicteewoorden aan de slag en ik hielp Marijn. Schrijf op: IK... MAAN... ROOS... MAMA... MARIJN
Dat ging hartstikke goed! Toen ik zojuist nog even in Marijn schriftje keek, zag ik dat hij ook zelfstandig kan werken. Hij had nog meer woorden opgeschreven. Een van die woorden (FIES oftewel FIETS) was geïnpireerd op de dicteewoorden van Veerle.
Veerle krijgt voortaan iedere vrijdag dictee. De dicteewoorden krijgen ze mee naar huis. Het is de bedoeling dat ze die woorden oefent.
We moeten nog wel een beetje wennen aan het huiswerk. Het zit nog niet in ons systeem en we hebben nog geen geschikt tijdstip gevonden. (Want ook wij gebruiken het smoesje 'we hebben nog meer te doen 's avonds...) Maar het is gelukt. Het oefenen althans. Morgen weet ik pas hoe het dictee is gegaan. We hebben maar liefst twee keer geoefend.
Vandaag wilde Marijn ook huiswerk maken. Antoine ging met Veerle en de dicteewoorden aan de slag en ik hielp Marijn. Schrijf op: IK... MAAN... ROOS... MAMA... MARIJN
Dat ging hartstikke goed! Toen ik zojuist nog even in Marijn schriftje keek, zag ik dat hij ook zelfstandig kan werken. Hij had nog meer woorden opgeschreven. Een van die woorden (FIES oftewel FIETS) was geïnpireerd op de dicteewoorden van Veerle.
dinsdag 7 september 2010
Lekker lezen!
Het is eigenlijk al een half uur na 'kinderbedtijd'. Veerle en Marijn liggen in bed, maar slapen nog niet.
In het kader van leesbevordering heb ik tegen Veerle gezegd dat als ze nog niet wil slapen, ze best een paar bladzijden mag lezen. Marijn vindt (nu hij ook kan lezen) dat deze regel ook op hem van toepassing is. Dus hij ligt ook te lezen.
Als ik niet uitkijk, leest hij in een keer het hele boek uit.
'Marijn? Ga je slapen? Het is al laat en morgen moet je weer op tijd naar school.'
'Ah toe? Mag ik dit rijtje (=bladzijde) nog uitlezen? En dan ga ik echt slapen!'
'O.k. deze bladzijde dan!'
(Ik kan toch moeilijk gaan zeggen dat hij van mij niet mag lezen...)
In het kader van leesbevordering heb ik tegen Veerle gezegd dat als ze nog niet wil slapen, ze best een paar bladzijden mag lezen. Marijn vindt (nu hij ook kan lezen) dat deze regel ook op hem van toepassing is. Dus hij ligt ook te lezen.
Als ik niet uitkijk, leest hij in een keer het hele boek uit.
'Marijn? Ga je slapen? Het is al laat en morgen moet je weer op tijd naar school.'
'Ah toe? Mag ik dit rijtje (=bladzijde) nog uitlezen? En dan ga ik echt slapen!'
'O.k. deze bladzijde dan!'
(Ik kan toch moeilijk gaan zeggen dat hij van mij niet mag lezen...)
maandag 6 september 2010
Ik kan goed lezen, he mama?
Marijn kwam heel blij en trots uit school.
'Hoe was het op school?'
'Oh... goed.' (Zijn standaardantwoord al sinds hij op school zit.)
'Wat heb je allemaal geleerd?'
Nu bemoeit zijn grote zus zich ermee. 'Mama, Marijn heeft vandaag MAAN geleerd... He, Marijn?'
Marijn is echt heel erg teleurgesteld. Hij begint dan ook te huilen. 'Dat had ik zelf willen vertellen!'
Dat snap ik natuurlijk wel. Hij is hartstikke trots dat hij nu leert lezen. En Veerle wil hem helpen. Dat kan ze, want zij heeft het vorig jaar allemaal meegemaakt.
Juist omdat het nog maar zo kort geleden is dat Veerle leerde lezen, zit het bij ons nog vers in het geheugen. Zo vers dat we soms vergeten hoe bijzonder het is. Voor ons is het dan wel de tweede keer dat we een leren-lezer hebben. Voor Marijn is het wel de eerste keer (en enige keer) dat hij leert lezen.
Ineens bedenk ik me iets waardoor ik Marijn weer wat vrolijker kan maken. De maan roos vis letterposter. Ik ga hem snel pakken. Marijn helpt me met ophangen. Hij vindt het heel erg leuk dat ik hem speciaal voor hem ophang. Hij gaat er een stukje vandaan staan.
Hij begint te lezen: 'maan roos vis sok pen ...' Tot mijn verbazing leest hij alle woorden voor. Echt allemaal!
'Nou, jij kunt meteen naar groep 4!'
'Ik kan goed lezen, he mama?'
Nou... die komt er wel. :-)
'Hoe was het op school?'
'Oh... goed.' (Zijn standaardantwoord al sinds hij op school zit.)
'Wat heb je allemaal geleerd?'
Nu bemoeit zijn grote zus zich ermee. 'Mama, Marijn heeft vandaag MAAN geleerd... He, Marijn?'
Marijn is echt heel erg teleurgesteld. Hij begint dan ook te huilen. 'Dat had ik zelf willen vertellen!'
Dat snap ik natuurlijk wel. Hij is hartstikke trots dat hij nu leert lezen. En Veerle wil hem helpen. Dat kan ze, want zij heeft het vorig jaar allemaal meegemaakt.
Juist omdat het nog maar zo kort geleden is dat Veerle leerde lezen, zit het bij ons nog vers in het geheugen. Zo vers dat we soms vergeten hoe bijzonder het is. Voor ons is het dan wel de tweede keer dat we een leren-lezer hebben. Voor Marijn is het wel de eerste keer (en enige keer) dat hij leert lezen.
Ineens bedenk ik me iets waardoor ik Marijn weer wat vrolijker kan maken. De maan roos vis letterposter. Ik ga hem snel pakken. Marijn helpt me met ophangen. Hij vindt het heel erg leuk dat ik hem speciaal voor hem ophang. Hij gaat er een stukje vandaan staan.
Hij begint te lezen: 'maan roos vis sok pen ...' Tot mijn verbazing leest hij alle woorden voor. Echt allemaal!
'Nou, jij kunt meteen naar groep 4!'
'Ik kan goed lezen, he mama?'
Nou... die komt er wel. :-)
donderdag 29 juli 2010
De iPad generatie
Gadgets zijn leuk! Ik ben er meer dan gemiddeld in geinteresseerd. Mijn verwachtingen waren dan ook hoog gespannen toen Apple de iPad lanceerde.
Ik ben niet de enige binnen ons gezin die gadgets leuk vind. Antoine is er ook dol op en -hoe kan het ook anders- Veerle en Marijn vinden gadgets ook super interessant.
Toen Antoine eindelijk zijn hand had weten te leggen op zo'n apparaat, keken de kinderen geinteresseerd toe. En natuurlijk wilden ze ook! We vroegen ons af of de iPad wel geschikt is voor kinderen. Het apparaat is natuurlijk best duur en we zouden het toch jammer vinden als het kapot zou gaan.
Uiteindelijk besloten we dat ze het mochten proberen ('Eerst handen wassen en aan tafel gaan zitten!') Wij keken toe. Ik was vooral benieuwd hoe ze zouden reageren op zo'n nieuw apparaat. Het ging meteen heel goed. We hoefden niks uit te leggen! Ze konden er meteen mee overweg. Wow! Dat is toch wel heel makkelijk.
Inmiddels hebben we er ook wat apps voor kinderen opgezet. Het viel ons alleen wel op dat er nog maar zo weinig Nederlandse apps voor kinderen beschikbaar zijn. Er is dus nog werk aan de winkel bij Zwijsen ;-)
De eerste app die we ontwikkeld hebben, de maan roos vis letterlegger, heb ik natuurlijk ook thuis laten testen. Onze eigen iPad generatie werd meteen ingezet als tester. Marijn vond het een erg leuk spelletje. Hij gaf nog wel wat suggesties ter verbetering. Nou.. die nemen we mee voor een update. Veerle vond het spelletje toch eigenlijk wel te makkelijk (en daardoor niet zo leuk). 'Duhuh! Maan roos vis is voor groep 3 en ik ga al naar groep 4! Tijd voor een Estafette-App??
Tester Marijn aan het werk.
Ik ben niet de enige binnen ons gezin die gadgets leuk vind. Antoine is er ook dol op en -hoe kan het ook anders- Veerle en Marijn vinden gadgets ook super interessant.
Toen Antoine eindelijk zijn hand had weten te leggen op zo'n apparaat, keken de kinderen geinteresseerd toe. En natuurlijk wilden ze ook! We vroegen ons af of de iPad wel geschikt is voor kinderen. Het apparaat is natuurlijk best duur en we zouden het toch jammer vinden als het kapot zou gaan.
Uiteindelijk besloten we dat ze het mochten proberen ('Eerst handen wassen en aan tafel gaan zitten!') Wij keken toe. Ik was vooral benieuwd hoe ze zouden reageren op zo'n nieuw apparaat. Het ging meteen heel goed. We hoefden niks uit te leggen! Ze konden er meteen mee overweg. Wow! Dat is toch wel heel makkelijk.
Inmiddels hebben we er ook wat apps voor kinderen opgezet. Het viel ons alleen wel op dat er nog maar zo weinig Nederlandse apps voor kinderen beschikbaar zijn. Er is dus nog werk aan de winkel bij Zwijsen ;-)
De eerste app die we ontwikkeld hebben, de maan roos vis letterlegger, heb ik natuurlijk ook thuis laten testen. Onze eigen iPad generatie werd meteen ingezet als tester. Marijn vond het een erg leuk spelletje. Hij gaf nog wel wat suggesties ter verbetering. Nou.. die nemen we mee voor een update. Veerle vond het spelletje toch eigenlijk wel te makkelijk (en daardoor niet zo leuk). 'Duhuh! Maan roos vis is voor groep 3 en ik ga al naar groep 4! Tijd voor een Estafette-App??
Tester Marijn aan het werk.
maandag 26 juli 2010
Morgen een uur!
De vakantie is begonnen. Maar dat betekent niet dat er in Huize den Brok nu 6 weken niet gelezen wordt. Integendeel. Want ik wil er natuurlijk voor zorgen dat Veerles leesniveau op peil blijft maar eigenlijk wil ik dat Veerle vooral heel veel plezier krijgt in het lezen.
Ik ben dus vandaag even op het werk in wat kasten gedoken. Op zoek naar boeken die Veerle wel aanspreken. Uiteindelijk kwam ik uit bij een boek uit de serie Lees alles over... met als titel 'Op reis'. Na het avondeten gingen Veerle en ik op het grote bed zitten. Om het allemaal overzichtelijk te houden had ik de kookwekker meegenomen. We stelden de kookwekker in op 20 minuten. Veerle begon te lezen. Dat ging echt heel erg goed. En... ze vond het een leuk boek!
Marijn was er ondertussen ook bij komen zitten. Hij wilde ook lezen. Dat mocht hij natuurlijk. En terwijl Marijn een paar zinnen las, was Veerle iets op aan het schrijven. Ze gaf het briefje aan mij:
Nou, ik ben benieuwd of ze morgen nog steeds een uur wil lezen...
Ik ben dus vandaag even op het werk in wat kasten gedoken. Op zoek naar boeken die Veerle wel aanspreken. Uiteindelijk kwam ik uit bij een boek uit de serie Lees alles over... met als titel 'Op reis'. Na het avondeten gingen Veerle en ik op het grote bed zitten. Om het allemaal overzichtelijk te houden had ik de kookwekker meegenomen. We stelden de kookwekker in op 20 minuten. Veerle begon te lezen. Dat ging echt heel erg goed. En... ze vond het een leuk boek!
Marijn was er ondertussen ook bij komen zitten. Hij wilde ook lezen. Dat mocht hij natuurlijk. En terwijl Marijn een paar zinnen las, was Veerle iets op aan het schrijven. Ze gaf het briefje aan mij:
Nou, ik ben benieuwd of ze morgen nog steeds een uur wil lezen...
woensdag 21 juli 2010
Een echte ster!
Soms mag je als trotse moeder best een beetje opscheppen, he? Ook in een blog! Ja... toch?
Mijn kleine meisje heeft meegespeeld in een musical. Ze heeft zonder haperen haar hele regel tekst keurig gezegd. En ze heeft in de microfoon gezongen. Nee geen echte solo, maar wel in de microfoon!
Ik vind het extra knap omdat Veerle normaal gesproken best verlegen is. Maar ze had er dus echt totaal geen moeite mee! Ze was 's ochtends niet eens zenuwachtig ofzo. Ik had het er net voor de musical nog met een andere moeder over. Haar dochter gaat na de zomervakantie naar groep 5. Zij gaf aan dat ze in groep 4 toch net wat meer bezig zijn met 'wat anderen vinden' dan in groep 3. Dat staat ons dus ook nog allemaal te wachten. Maar zo ver is het nog niet. Nu konden we gewoon lekker genieten van alle sterren uit groep 3!
Het was zo'n leuke musical. Alle derde groepers deden mee. Ik vind het echt zo knap gedaan van alle acteurs, zangers en dansers. En van de juffen natuurlijk. Die hebben vast heel veel geoefend!
Mijn kleine meisje heeft meegespeeld in een musical. Ze heeft zonder haperen haar hele regel tekst keurig gezegd. En ze heeft in de microfoon gezongen. Nee geen echte solo, maar wel in de microfoon!
Ik vind het extra knap omdat Veerle normaal gesproken best verlegen is. Maar ze had er dus echt totaal geen moeite mee! Ze was 's ochtends niet eens zenuwachtig ofzo. Ik had het er net voor de musical nog met een andere moeder over. Haar dochter gaat na de zomervakantie naar groep 5. Zij gaf aan dat ze in groep 4 toch net wat meer bezig zijn met 'wat anderen vinden' dan in groep 3. Dat staat ons dus ook nog allemaal te wachten. Maar zo ver is het nog niet. Nu konden we gewoon lekker genieten van alle sterren uit groep 3!
Het was zo'n leuke musical. Alle derde groepers deden mee. Ik vind het echt zo knap gedaan van alle acteurs, zangers en dansers. En van de juffen natuurlijk. Die hebben vast heel veel geoefend!
dinsdag 20 juli 2010
Lekker lezen?
Aanvankelijk verliep het leren lezen bij Veerle zeer voorspoedig. Ze heeft zelfs een tijdje meegedraaid in het Zongroepje. Ze vond het lezen ook heel erg leuk. De laatste tijd gaat het wat minder goed. Ze blijft wat achter. En nu vindt ze lezen stom.
Op school krijgt Veerle extra instructie. Wat ik van Veerle heb begrepen, oefenen ze extra met het oplezen van rijtjes met woorden.
Thuis moeten we daar natuurlijk ook wat mee. Maar daar stuit ik toch op een probleem. Omdat ze lezen stom vindt, wil ze niet oefenen. Ik heb al wat tips & tricks op het gebied van leesbevordering in de praktijk gebracht.
Tip 1: Zelf het goede voorbeeld geven.
Check! Toevallig 'moest' ik voor mijn eigen leesclubje een boek uitlezen dus heeft Veerle me heel vaak zien lezen. Daarnaast let ik er extra op om niet alleen te lezen als Veerle en Marijn slapen, maar juist ook een boek te pakken als ze wakker zijn.
Tip 2: Lees je kind voor. Ook al kan je kind zelf al lezen.
Dat doe ik ook. Ik lees nu bijvoorbeeld voor uit 'Sjakie en de chocoladefabriek'.
Tip 3: Probeer andere soorten boeken (vorm en thema)
Ik heb echt al heel veel soorten boeken aangeboden óók over thema's die haar aanspreken. Maar de boeken hebben haar nog steeds niet gegrepen.
Nu denk ik zelf dat het een tijdelijk probleem is. Veerle heeft denk ik wat moeite met het automatiseren. Daardoor kost het lezen haar teveel moeite. We modderen nog gewoon een tijdje verder.
Toevallig las ik gisteren de blog van Pjotr van Lenteren over hetzelfde onderwerp. Zie je wel! Ik ben niet de enige met dit probleem. Gelukkig staan in de reacties nog wat tips die ik nog niet had geprobeerd. Die ga ik tijdens de vakantie in de praktijk brengen. (Op Veerles rapport stond als opmerking 'Probeer tijdens de vakantie te blijven lezen')
Op school krijgt Veerle extra instructie. Wat ik van Veerle heb begrepen, oefenen ze extra met het oplezen van rijtjes met woorden.
Thuis moeten we daar natuurlijk ook wat mee. Maar daar stuit ik toch op een probleem. Omdat ze lezen stom vindt, wil ze niet oefenen. Ik heb al wat tips & tricks op het gebied van leesbevordering in de praktijk gebracht.
Tip 1: Zelf het goede voorbeeld geven.
Check! Toevallig 'moest' ik voor mijn eigen leesclubje een boek uitlezen dus heeft Veerle me heel vaak zien lezen. Daarnaast let ik er extra op om niet alleen te lezen als Veerle en Marijn slapen, maar juist ook een boek te pakken als ze wakker zijn.
Tip 2: Lees je kind voor. Ook al kan je kind zelf al lezen.
Dat doe ik ook. Ik lees nu bijvoorbeeld voor uit 'Sjakie en de chocoladefabriek'.
Tip 3: Probeer andere soorten boeken (vorm en thema)
Ik heb echt al heel veel soorten boeken aangeboden óók over thema's die haar aanspreken. Maar de boeken hebben haar nog steeds niet gegrepen.
Nu denk ik zelf dat het een tijdelijk probleem is. Veerle heeft denk ik wat moeite met het automatiseren. Daardoor kost het lezen haar teveel moeite. We modderen nog gewoon een tijdje verder.
Toevallig las ik gisteren de blog van Pjotr van Lenteren over hetzelfde onderwerp. Zie je wel! Ik ben niet de enige met dit probleem. Gelukkig staan in de reacties nog wat tips die ik nog niet had geprobeerd. Die ga ik tijdens de vakantie in de praktijk brengen. (Op Veerles rapport stond als opmerking 'Probeer tijdens de vakantie te blijven lezen')
vrijdag 9 juli 2010
Geen kleuter meer
Waaraan merk je dat je kind ouder wordt? Je merkt het niet alleen aan hoe hij zich gedraagt, maar ook aan wat hij maakt.
Marijn vindt tekenen niet zo leuk. Als hij zich er dan toch eens een keertje toe zet dan gebruikt hij het liefst een tekenmal. Met die mal heeft hij al tientallen (ongeveer) dezelfde tekeningen gemaakt. Tekeningen van dezelde vrachtwagens en auto's. Andere strategie: iemand anders een trein laten tekenen. En als we geluk hebben, tekent hij dan een wagonnetje achter de door ons getekende trein.
Mijn verrassing was dan ook groot, toen Marijn me de volgende tekening liet zien.
Er staan niet eens vrachtwagens op (nou ja wel iets wat erop lijkt, maar deze hebben wel echt een andere functie!)! En dat niet alleen... hij heeft er ook iets bij geschreven.
Het duidelijk... Marijn is geen kleuter meer, hij is een derdegroeper geworden! En de zomervakantie is niet eens begonnen.
Marijn vindt tekenen niet zo leuk. Als hij zich er dan toch eens een keertje toe zet dan gebruikt hij het liefst een tekenmal. Met die mal heeft hij al tientallen (ongeveer) dezelfde tekeningen gemaakt. Tekeningen van dezelde vrachtwagens en auto's. Andere strategie: iemand anders een trein laten tekenen. En als we geluk hebben, tekent hij dan een wagonnetje achter de door ons getekende trein.
Mijn verrassing was dan ook groot, toen Marijn me de volgende tekening liet zien.
Er staan niet eens vrachtwagens op (nou ja wel iets wat erop lijkt, maar deze hebben wel echt een andere functie!)! En dat niet alleen... hij heeft er ook iets bij geschreven.
Het duidelijk... Marijn is geen kleuter meer, hij is een derdegroeper geworden! En de zomervakantie is niet eens begonnen.
woensdag 30 juni 2010
Veerle is een liegbeest
Mijn dochter is een liegbeest. Nee, geen JokkeDenBrok (de woordspeling binnen ons gezin met verwijzing naar onze achternaam), maar echt een Liegbeest.
Op de school van Veerle en Marijn wordt niet alleen door de leerlingen uit groep 8, maar ook door leerlingen uit groep 3 een echte musical opgevoerd. En Veerle speelt dus -samen met een aantal anderen- de rol van liegbeest.
Ze vindt het allemaal best spannend zo'n musical. Gelukkig hoeft ze niet bang te zijn dat ze haar tekst vergeet, want ze hoeft maar één zin te zeggen.
Ze is nog wel hard aan het oefenen op de liedjes. Ons 'lievelingsliedje' is Professor Bolletje (hier opgevoerd door een klas van een andere school).
Ze kan nog even oefenen want de musical wordt pas in de laatste week voor de vakantie opgevoerd.
Op de school van Veerle en Marijn wordt niet alleen door de leerlingen uit groep 8, maar ook door leerlingen uit groep 3 een echte musical opgevoerd. En Veerle speelt dus -samen met een aantal anderen- de rol van liegbeest.
Ze vindt het allemaal best spannend zo'n musical. Gelukkig hoeft ze niet bang te zijn dat ze haar tekst vergeet, want ze hoeft maar één zin te zeggen.
Ze is nog wel hard aan het oefenen op de liedjes. Ons 'lievelingsliedje' is Professor Bolletje (hier opgevoerd door een klas van een andere school).
Ze kan nog even oefenen want de musical wordt pas in de laatste week voor de vakantie opgevoerd.
dinsdag 22 juni 2010
Streep eronder!
'Veerle? Zullen we nog even verder kijken op internet voor je spreekbeurt?'
'Hoezo?'
'Nou, ik denk dat er nog wel wat meer te vertellen is over een saxofoon.'
'Ja, maar dat kan niet, hoor!'
'Waarom kan dat niet?'
'Nou... er staat al een streep onder in mijn schriftje!'
Nadat we hadden uitgelegd dat ze best nog een stukje spreekbeurt kon schrijven onder de streep, ging ze toch nog samen met haar papa aan de slag.
Uiteindelijk heeft ze -onder die bewuste streep- een hele nieuwe versie van haar spreekbeurt gemaakt. Ze was er zelf erg over te spreken.
Gisteren had ze haar schriftje en een illustratie van een saxofoon klaargelegd. De juf zou een echte saxofoon mee naar school nemen.
Vandaag kwam ze opgewekt uit school. Haar eerste spreekbeurt was heel goed gegaan!
'Hoezo?'
'Nou, ik denk dat er nog wel wat meer te vertellen is over een saxofoon.'
'Ja, maar dat kan niet, hoor!'
'Waarom kan dat niet?'
'Nou... er staat al een streep onder in mijn schriftje!'
Nadat we hadden uitgelegd dat ze best nog een stukje spreekbeurt kon schrijven onder de streep, ging ze toch nog samen met haar papa aan de slag.
Uiteindelijk heeft ze -onder die bewuste streep- een hele nieuwe versie van haar spreekbeurt gemaakt. Ze was er zelf erg over te spreken.
Gisteren had ze haar schriftje en een illustratie van een saxofoon klaargelegd. De juf zou een echte saxofoon mee naar school nemen.
Vandaag kwam ze opgewekt uit school. Haar eerste spreekbeurt was heel goed gegaan!
zondag 20 juni 2010
De aanhouder wint
Vandaag kwam ik bij het opruimen de strikplank tegen die Marijn van school had meegekregen. We hadden die zonder bijbehorend verhaal meegekregen en hadden de conclusie getrokken dat het inderdaad toch wel een goed plan was als we ermee aan de slag gingen. Met dat strikken dus...
Eerdere pogingen leidden steevast tot een gefrustreerd kind, dus we hadden het maar even laten rusten. Maar vandaag zouden we gewoon weer gaan oefenen. Ik geef de plank aan Marijn en zegt dat we vandaag echt moeten oefenen met strikken. Dus Marijn pakt de plank, frunnikt de bestaande strikken eruit, legt een knoop en ..... maakt een strik!
Nou jaaaa! Die plank gaat morgen mee terug naar school!
Eerdere pogingen leidden steevast tot een gefrustreerd kind, dus we hadden het maar even laten rusten. Maar vandaag zouden we gewoon weer gaan oefenen. Ik geef de plank aan Marijn en zegt dat we vandaag echt moeten oefenen met strikken. Dus Marijn pakt de plank, frunnikt de bestaande strikken eruit, legt een knoop en ..... maakt een strik!
Nou jaaaa! Die plank gaat morgen mee terug naar school!
zondag 13 juni 2010
Spreekbeurt
Veerle mag een spreekbeurt doen. Ja, echt mag. Het is nog niet verplicht. De juf had gevraagd wie dit jaar een spreekbeurt wilden doen en toen had Veerle haar vinger opgestoken.
Als ze thuis komt is ze er helemaal vol van. Ze vindt het leuk en spannend tegelijk. Voorzichtig informeer ik of ze al weet waar ze het over gaat hebben. Nou... dat weet ze eigenlijk nog niet. Ik probeer haar een beetje te helpen. 'Misschien kun je het gaan hebben over een leuk boek?' Nou... daar heeft ze dus geen zin in.
'Ik ga wel even op de computer kijken.'
Een kwartiertje later is ze klaar met de voorbereiding. Ze heeft precies drie zinnen geformuleerd over de harp. Waar ze dat nou weer vandaan heeft? Veerle heeft duidelijk iets meer hulp nodig. Maar ja... hoe doe je dat? Het is natuurlijk wel haar spreekbeurt en het is vast niet de bedoeling dat ze een door mij geschreven verhaal uit haar hoofd leert...
'Vind je het leuk om het over een muziekinstrument te hebben? Zou je dan misschien niet beter een ander muziekinstrument kunnen kiezen? Een contrabas of een trombone misschien? Dan kun je aan Overopa vragen of hij je wil helpen. Of anders over de saxofoon? Misschien wil Tante wel helpen?'
Dat laatste is een goed plan. Vandaag was Tante op bezoek en ze hebben samen aan Veerles spreekbeurt gewerkt. Het is nog steeds een hele korte spreekbeurt, maar het begin is er!
Als ze thuis komt is ze er helemaal vol van. Ze vindt het leuk en spannend tegelijk. Voorzichtig informeer ik of ze al weet waar ze het over gaat hebben. Nou... dat weet ze eigenlijk nog niet. Ik probeer haar een beetje te helpen. 'Misschien kun je het gaan hebben over een leuk boek?' Nou... daar heeft ze dus geen zin in.
'Ik ga wel even op de computer kijken.'
Een kwartiertje later is ze klaar met de voorbereiding. Ze heeft precies drie zinnen geformuleerd over de harp. Waar ze dat nou weer vandaan heeft? Veerle heeft duidelijk iets meer hulp nodig. Maar ja... hoe doe je dat? Het is natuurlijk wel haar spreekbeurt en het is vast niet de bedoeling dat ze een door mij geschreven verhaal uit haar hoofd leert...
'Vind je het leuk om het over een muziekinstrument te hebben? Zou je dan misschien niet beter een ander muziekinstrument kunnen kiezen? Een contrabas of een trombone misschien? Dan kun je aan Overopa vragen of hij je wil helpen. Of anders over de saxofoon? Misschien wil Tante wel helpen?'
Dat laatste is een goed plan. Vandaag was Tante op bezoek en ze hebben samen aan Veerles spreekbeurt gewerkt. Het is nog steeds een hele korte spreekbeurt, maar het begin is er!
zondag 16 mei 2010
Zenuwen?
De dag was verkeerd begonnen. Ik was namelijk heel erg vroeg wakker. En als ik eenmaal wakker ben, wil ik meteen mijn bed uit. Dus zat ik op zondagochtend al om 5.45 uur beneden.
Of waren het misschien zenuwen?
Nou ja wat het ook was... Veerle was een beetje boos. 'Mama! Je moet wel in bed blijven liggen, hoor!'
Dus ik ging maar terug naar bed. Even later kwamen Veerle en Marijn naar onze slaapkamer. Dat was gezellig! Ik moest een rebus oplossen en even snel uit bed om in de koelkast te kijken (helaas geen bonbons..). Ik kreeg een hart, een schilderij en een doosje met thee.
En daarna... een heerlijk ontbijt. Wat is Moederdag toch geweldig!
Of waren het misschien zenuwen?
Nou ja wat het ook was... Veerle was een beetje boos. 'Mama! Je moet wel in bed blijven liggen, hoor!'
Dus ik ging maar terug naar bed. Even later kwamen Veerle en Marijn naar onze slaapkamer. Dat was gezellig! Ik moest een rebus oplossen en even snel uit bed om in de koelkast te kijken (helaas geen bonbons..). Ik kreeg een hart, een schilderij en een doosje met thee.
En daarna... een heerlijk ontbijt. Wat is Moederdag toch geweldig!
vrijdag 7 mei 2010
Veilig & Vlot
Veerle is aan het oefenen. Ze leest rijtjes met woorden. Ze vindt het helemaal niet leuk, maar slaat zich er dapper doorheen. Iedere dag een bladzijde want de juf zei dat ze echt moest oefenen.
En dan kijkt ze naar opzij. Marijn is naast haar komen staan. Hij kijkt mee op het blaadje. Heel geconcentreerd. Je ziet zijn lippen bewegen. Hij is aan het hakken en plakken. Da's gek! Mijn kleuter kan gewoon (een beetje) lezen!!!
En dan kijkt ze naar opzij. Marijn is naast haar komen staan. Hij kijkt mee op het blaadje. Heel geconcentreerd. Je ziet zijn lippen bewegen. Hij is aan het hakken en plakken. Da's gek! Mijn kleuter kan gewoon (een beetje) lezen!!!
zondag 25 april 2010
Hakken en plakken
'Mam? Wat zeg ik nu? duh-e-k-buh-e-t?'
'Uhm? Wat bedoel je?'
'duh-e-k-buh-e-t Dekbed! En nu guh-o-rrrrrr-duh-ei-nnnnnn'
'Eens denken, hoor.... guh-o-rrrrrr-duh-ei-nnnnnn GORDIJN!'
'Mam? Zal ik er nog een doen?'
'Marijn... vind je het heel erg om het een andere keer te doen?'
'Waarom? Ik kan toch heel goed hakken en plakken?'
'Ja natuurlijk vind ik het hartstikke knap dat je kunt hakken en plakken. Maar de volgende keer vind ik het fijner als je dat niet op zondagochtend om half acht doet. Ik wilde eigenlijk een beetje uitslapen vandaag...'
'Uhm? Wat bedoel je?'
'duh-e-k-buh-e-t Dekbed! En nu guh-o-rrrrrr-duh-ei-nnnnnn'
'Eens denken, hoor.... guh-o-rrrrrr-duh-ei-nnnnnn GORDIJN!'
'Mam? Zal ik er nog een doen?'
'Marijn... vind je het heel erg om het een andere keer te doen?'
'Waarom? Ik kan toch heel goed hakken en plakken?'
'Ja natuurlijk vind ik het hartstikke knap dat je kunt hakken en plakken. Maar de volgende keer vind ik het fijner als je dat niet op zondagochtend om half acht doet. Ik wilde eigenlijk een beetje uitslapen vandaag...'
donderdag 22 april 2010
Meidendag
Het is donderdagmiddag. Veerle heeft een vriendinnetje op bezoek. Uiteraard is Marijn er ook. Maar hij is vandaag niet welkom. Omdat hij een jongen is.
Vandaag is het -volgens Veerle dan- bij ons in huis Meidendag. Het maakt Marijn overigens niet zoveel uit wat voor dag het bij ons in huis is. Voor hem is gewoon elke dag hetzelfde. Voor hem is het elke dag Legodag. Hij ligt dan ook -zoals elke dag sinds zijn verjaardag- onder de salontafel met zijn trein te spelen.
Wat Meidendag inhoudt? Dat weten de meiden zelf ook niet. Ze lummelen eerst wat beneden rond. Veerle poeiert de achterbuurjongen die vraagt of zij, als Ninjaleider, wil komen buitenspelen af. Ze drinken een glaasje ranja en eten een koekje. Echt typische meidendingen (zoals make-uppen of verkleden) doen ze niet. De meisjes gaan naar de slaapkamer van Veerle. Even later hoor ik het liedje 'Weerwolvenbos' van Paul van Loon erg hard door het huis schallen. Ik loop naar boven om de dames erop te wijzen dat als ze de radio iets zachter zetten ze het liedje ook nog best kunnen horen. Op de slaapkamerdeur prijkt een waarschuwingsbord 'Meidenkaamer'. Jongens zijn volgens dit bord niet welkom. Spinnenwebben wel ;-)
Vandaag is het -volgens Veerle dan- bij ons in huis Meidendag. Het maakt Marijn overigens niet zoveel uit wat voor dag het bij ons in huis is. Voor hem is gewoon elke dag hetzelfde. Voor hem is het elke dag Legodag. Hij ligt dan ook -zoals elke dag sinds zijn verjaardag- onder de salontafel met zijn trein te spelen.
Wat Meidendag inhoudt? Dat weten de meiden zelf ook niet. Ze lummelen eerst wat beneden rond. Veerle poeiert de achterbuurjongen die vraagt of zij, als Ninjaleider, wil komen buitenspelen af. Ze drinken een glaasje ranja en eten een koekje. Echt typische meidendingen (zoals make-uppen of verkleden) doen ze niet. De meisjes gaan naar de slaapkamer van Veerle. Even later hoor ik het liedje 'Weerwolvenbos' van Paul van Loon erg hard door het huis schallen. Ik loop naar boven om de dames erop te wijzen dat als ze de radio iets zachter zetten ze het liedje ook nog best kunnen horen. Op de slaapkamerdeur prijkt een waarschuwingsbord 'Meidenkaamer'. Jongens zijn volgens dit bord niet welkom. Spinnenwebben wel ;-)
donderdag 15 april 2010
Veerle is een haas
Sinds ik me aangesloten heb bij een loopgroepje, vind ik het eigenlijk niet meer zo heel erg leuk om alleen te gaan hardlopen. Als ik eerlijk ben, vind het hardlopen dan een beetje saai. Maar daar hebben we een oplossing op gevonden. Veerle vergezelt me op haar fiets. Reuze gezellig natuurlijk. En dan kunnen we onderweg ook nog een beetje bijpraten.
Pas geleden was Veerle ook met mij op pad. Ineens kwamen we in het bos een bekende tegen. Die riep enthousiast 'Zo jij hebt een goede haas bij je!' Veerle was een klein beetje boos. Ze dacht dat die mevrouw haar uitschold. Ik legde Veerle uit dat bij het hardlopen het woord haas gebruikt wordt voor iemand die tijdens de wedstrijd het tempo erin houdt. Uiteraard vertelde ik niet dat diezelfde haas bij een echte wedstrijd na een aantal kilometers uit de de wedstrijd stapt. Want dat zou betekenen dat ik de laatste kilometers alsnog in mijn uppie zou moeten lopen.
Pas geleden was Veerle ook met mij op pad. Ineens kwamen we in het bos een bekende tegen. Die riep enthousiast 'Zo jij hebt een goede haas bij je!' Veerle was een klein beetje boos. Ze dacht dat die mevrouw haar uitschold. Ik legde Veerle uit dat bij het hardlopen het woord haas gebruikt wordt voor iemand die tijdens de wedstrijd het tempo erin houdt. Uiteraard vertelde ik niet dat diezelfde haas bij een echte wedstrijd na een aantal kilometers uit de de wedstrijd stapt. Want dat zou betekenen dat ik de laatste kilometers alsnog in mijn uppie zou moeten lopen.
maandag 12 april 2010
De omgekeerde wereld
We zijn naar de 10 minutengesprekken op school geweest. Veerle had vorige week haar rapport al meegekregen en we waren dus al voorbereid. Maar kleuters krijgen nog geen rapport dus dat was toch een beetje spannend. Vooral omdat de juffen tijdens het vorige gesprek aangaven dat Marijn wel heel erg verlegen is. Zo erg dat het hem belemmert in zijn ontwikkeling. Of nou ja eigenlijk, dat hij door zijn verlegenheid erg moeilijk te testen is.
Het eerste gesprek hadden we met de juffen van Veerle. We waren niet erg verbaasd toen ze vertelden dat alles hartstikke goed gaat met Veerle. Wat ons wel verbaasde is dat de juffen opmerkten dat Veerle heel erg goed is in rekenen. Het verbaasde ons omdat ze daar thuis eigenlijk nauwelijks interesse in toont. Veerle is thuis voornamelijk met taal in de weer en dan vooral bezig met schrijven. Oh ja en met tekenen en knutselen. Maar rekenen doet ze thuis eigenlijk niet. De juffen vertelden daarnaast dat het erg opvallend is dat Veerle zoveel weet over de meest uiteenlopende onderwerpen. We zijn uiteraard erg trots op onze kleine grote meid!
We konden meteen doorlopen naar de klas van Marijn. Ik had me wel een beetje zorgen gemaakt. Juist door het gesprek van de vorige keer. Maar het was helemaal niet nodig geweest. De juffen hadden extra aandacht besteed aan het geven van complimentjes. Hierdoor heeft hij meer zelfvertrouwen gekregen. Hij scoorde zelfs heel erg goed op het gebied van taal. Dat was dan toch nog een extra verrassing. Marijn is thuis namelijk echt de 'rekenaar' in ons gezin. En hij heeft nauwelijks interesse in taal. Hij 'leest' niet graag en 'schrijven' doet hij ook nooit.
Kortom... voor mijn gevoel is het een beetje de omgekeerde wereld. Veerle ons rekenwondertje en Marijn ons taalwondertje.
Het eerste gesprek hadden we met de juffen van Veerle. We waren niet erg verbaasd toen ze vertelden dat alles hartstikke goed gaat met Veerle. Wat ons wel verbaasde is dat de juffen opmerkten dat Veerle heel erg goed is in rekenen. Het verbaasde ons omdat ze daar thuis eigenlijk nauwelijks interesse in toont. Veerle is thuis voornamelijk met taal in de weer en dan vooral bezig met schrijven. Oh ja en met tekenen en knutselen. Maar rekenen doet ze thuis eigenlijk niet. De juffen vertelden daarnaast dat het erg opvallend is dat Veerle zoveel weet over de meest uiteenlopende onderwerpen. We zijn uiteraard erg trots op onze kleine grote meid!
We konden meteen doorlopen naar de klas van Marijn. Ik had me wel een beetje zorgen gemaakt. Juist door het gesprek van de vorige keer. Maar het was helemaal niet nodig geweest. De juffen hadden extra aandacht besteed aan het geven van complimentjes. Hierdoor heeft hij meer zelfvertrouwen gekregen. Hij scoorde zelfs heel erg goed op het gebied van taal. Dat was dan toch nog een extra verrassing. Marijn is thuis namelijk echt de 'rekenaar' in ons gezin. En hij heeft nauwelijks interesse in taal. Hij 'leest' niet graag en 'schrijven' doet hij ook nooit.
Kortom... voor mijn gevoel is het een beetje de omgekeerde wereld. Veerle ons rekenwondertje en Marijn ons taalwondertje.
vrijdag 9 april 2010
De vraag... de vraag van vandaag
Het is vrijdagavond. Ik zit over het boodschappenlijstje gebogen. Dat is ook meteen het moment waarop ik het menu voor de hele week vaststel. Uiteraard met hulp van Veerle en Marijn. Zij mogen mee bepalen wat we eten. Tot op zekere hoogte natuurlijk. Anders zouden we denk ik wel erg vaak frietjes en pizza eten...
Om de boodschappen en het koken op elkaar af te stemmen, schrijf ik op de kalender wat we wanneer eten. Dan weet iedereen meteen waar hij/zij aan toe is. Dacht ik...
'Mama? Waarom schrijf je wat we eten alleen op jouw kalender?' Veerle probeert te ontcijferen wat ik op de kalender heb geschreven. Op zich schrijf ik niet heel erg onduidelijk, maar ik kan me voorstellen dat ze het niet helemaal begrijpt. Ik pak Veerles kalender van de muur en schrijf in mijn beste schrijfletters (aan elkaar natuurlijk). Veerle bestudeert het menu. Het woord FRIET krijgt extra aandacht. Ik denk natuurlijk dat dat is omdat ze erg blij is dat er friet op het menu staat. Maar het blijkt toch een andere reden te hebben: 'Mama, je hebt de letter fffff verkeerd geschreven!' en laat me zien hoe ik die letter wel moet schrijven.
Om de boodschappen en het koken op elkaar af te stemmen, schrijf ik op de kalender wat we wanneer eten. Dan weet iedereen meteen waar hij/zij aan toe is. Dacht ik...
'Mama? Waarom schrijf je wat we eten alleen op jouw kalender?' Veerle probeert te ontcijferen wat ik op de kalender heb geschreven. Op zich schrijf ik niet heel erg onduidelijk, maar ik kan me voorstellen dat ze het niet helemaal begrijpt. Ik pak Veerles kalender van de muur en schrijf in mijn beste schrijfletters (aan elkaar natuurlijk). Veerle bestudeert het menu. Het woord FRIET krijgt extra aandacht. Ik denk natuurlijk dat dat is omdat ze erg blij is dat er friet op het menu staat. Maar het blijkt toch een andere reden te hebben: 'Mama, je hebt de letter fffff verkeerd geschreven!' en laat me zien hoe ik die letter wel moet schrijven.
dinsdag 6 april 2010
Leesbevordering met Pasen
Wat kun je als ouder allemaal doen om van je kind een lezer te maken? Ik heb hier best veel over gelezen en alles in de praktijk gebracht.
Ik geef het goede voorbeeld door zelf vaak te lezen. En dan niet alleen als ik ga slapen, maar juist in het bijzijn van de kinderen. Ik ben met Veerle en Marijn naar de bieb gegaan. Ik heb bewust geen boeken opgedrongen, maar ik heb haar zelf laten kiezen. Daarnaast wijs ik haar op haar boekenkast waar toch heel veel boeken staan te schreeuwen om gelezen te worden. En natuurlijk krijgt Veerle iedere 'maan roos vis' die verschijnt. En hoewel ze zelf kan lezen, lezen Antoine of ik haar iedere dag voor.
O.k. we hebben ons best gedaan, maar waarom vertikt ze het dan toch om te lezen? Ik weet het niet. Maar ik geef het niet op en ik blijf het proberen. Ik had me tot dan toe vooral gericht op het lezen van boeken. Maar is dat het belangrijkste? Het gaat erom dat ze oefent met lezen. En dat dat lezen hoeft niet per se uit een boek.
Daarom stonden wij met Pasen in de keuken. Ik deed aan leesbevordering! Veerle ging me helpen bij het koken. Wat gebruik je bij het koken? Juist een recept! Veerle las eerst wat er allemaal voor ingredienten in de soep moesten. Ze hielp met snijden en las vervolgens hoe we de soep moesten bereiden.
Veerle had het recept overigens erg goed gelezen. De soep was heerlijk!
Ik geef het goede voorbeeld door zelf vaak te lezen. En dan niet alleen als ik ga slapen, maar juist in het bijzijn van de kinderen. Ik ben met Veerle en Marijn naar de bieb gegaan. Ik heb bewust geen boeken opgedrongen, maar ik heb haar zelf laten kiezen. Daarnaast wijs ik haar op haar boekenkast waar toch heel veel boeken staan te schreeuwen om gelezen te worden. En natuurlijk krijgt Veerle iedere 'maan roos vis' die verschijnt. En hoewel ze zelf kan lezen, lezen Antoine of ik haar iedere dag voor.
O.k. we hebben ons best gedaan, maar waarom vertikt ze het dan toch om te lezen? Ik weet het niet. Maar ik geef het niet op en ik blijf het proberen. Ik had me tot dan toe vooral gericht op het lezen van boeken. Maar is dat het belangrijkste? Het gaat erom dat ze oefent met lezen. En dat dat lezen hoeft niet per se uit een boek.
Daarom stonden wij met Pasen in de keuken. Ik deed aan leesbevordering! Veerle ging me helpen bij het koken. Wat gebruik je bij het koken? Juist een recept! Veerle las eerst wat er allemaal voor ingredienten in de soep moesten. Ze hielp met snijden en las vervolgens hoe we de soep moesten bereiden.
Veerle had het recept overigens erg goed gelezen. De soep was heerlijk!
zondag 28 maart 2010
Nog meer schrijven
Veerle schrijft al een tijdje allerlei briefjes en kaarten. Maar sinds een paar dagen lijkt ze helemaal niet meer te stoppen. Tante N ligt in het ziekenhuis, dus voor haar heeft Veerle als verrassing een hele lieve kaart gekocht (met een hele lieve hond erop, want Tante is dol op honden!).
Haar kleine broertje was vandaag nep-jarig (eigenlijk is hij morgen pas jarig, maar hij viert vandaag zijn verjaardag), dus maakte Veerle maar liefst twee brieven.
Tijdens Marijns nep-feestje had Veerle haar letterdoos tevoorschijn gehaald. Ze heeft die al een tijdje, maar heeft er tot nu toe weinig mee gedaan. Tot vandaag. Ze besloot onze vrienden N en V te laten zien wat ze allemaal op school heeft geleerd:
Als een volleerde onderwijzeres licht (met een CH) toe: 'Kijk... Zie je dat plaatje van die lamp? Dat woord schrijf je anders dan dat je het hoort. Je hoort een guh maar je schrijft het met CH!'
Daarnaast besloot ze om meteen haar eerste woordplaatje te tekenen. En niet meteen het eenvoudigste woord: een pingwing.
Haar kleine broertje was vandaag nep-jarig (eigenlijk is hij morgen pas jarig, maar hij viert vandaag zijn verjaardag), dus maakte Veerle maar liefst twee brieven.
Tijdens Marijns nep-feestje had Veerle haar letterdoos tevoorschijn gehaald. Ze heeft die al een tijdje, maar heeft er tot nu toe weinig mee gedaan. Tot vandaag. Ze besloot onze vrienden N en V te laten zien wat ze allemaal op school heeft geleerd:
Als een volleerde onderwijzeres licht (met een CH) toe: 'Kijk... Zie je dat plaatje van die lamp? Dat woord schrijf je anders dan dat je het hoort. Je hoort een guh maar je schrijft het met CH!'
Daarnaast besloot ze om meteen haar eerste woordplaatje te tekenen. En niet meteen het eenvoudigste woord: een pingwing.
zondag 21 maart 2010
Tijd rekken
Het is zondagavond zeven uur. Veerle mag nog een kwartiertje opblijven, maar moet dan toch echt naar bed. Maar daar heeft ze geen zin in.
Veerle gaat naar boven en komt terug met een boek. Het is een boek van school. Ze moet dat boek thuis lezen. Ik heb haar al zeker vijf keer eraan herinnerd dat ze dat boek moet lezen. En nu gaat ze op de bank zitten en leest. Het is niet zo dat ze zo'n drukke dag heeft gehad en dat ze absoluut geen tijd had om het boek eerder te lezen. Sterker nog, ze heeft de hele middag op de bank gehangen (Ma-ham... ik vervéél me!)
Als ik om kwart over zeven aangeef dat het tijd is om naar boven te gaan, zit Veerle nog steeds te lezen. 'Oma? Brengt u mij naar bed?' Oma, die iedere zondagavond op bezoek komt, vindt dat erg gezellig en gaat met Veerle mee naar boven.
Om kwart voor acht is oma nog steeds niet beneden. Als we gaan informeren waar ze blijft, horen we 'Ik kom zo naar beneden. Nog een halve bladzijde en dan heeft Veerle haar boek uit!'
Wat is het toch een uitgekookte tante. Ze wist gewoon dat ze het bij mij niet voor elkaar had gekregen...
Veerle gaat naar boven en komt terug met een boek. Het is een boek van school. Ze moet dat boek thuis lezen. Ik heb haar al zeker vijf keer eraan herinnerd dat ze dat boek moet lezen. En nu gaat ze op de bank zitten en leest. Het is niet zo dat ze zo'n drukke dag heeft gehad en dat ze absoluut geen tijd had om het boek eerder te lezen. Sterker nog, ze heeft de hele middag op de bank gehangen (Ma-ham... ik vervéél me!)
Als ik om kwart over zeven aangeef dat het tijd is om naar boven te gaan, zit Veerle nog steeds te lezen. 'Oma? Brengt u mij naar bed?' Oma, die iedere zondagavond op bezoek komt, vindt dat erg gezellig en gaat met Veerle mee naar boven.
Om kwart voor acht is oma nog steeds niet beneden. Als we gaan informeren waar ze blijft, horen we 'Ik kom zo naar beneden. Nog een halve bladzijde en dan heeft Veerle haar boek uit!'
Wat is het toch een uitgekookte tante. Ze wist gewoon dat ze het bij mij niet voor elkaar had gekregen...
maandag 15 maart 2010
Het doel van schriftelijke communicatie
Veerle heeft door wat het doel van schriftelijke communicatie is. Door een briefje te schrijven kun je ook als je daar zelf op dat moment niet toe in staat bent, een booschap overbrengen. Hoe dat werkt?
Heel simpel. Stel je wil erg graag in het bed van je ouders slapen. Dus als je ouders je in je eigen bed hebben gelegd, sluip je naar het bed van je ouders. Je hebt hier al wat ervaring mee. Maar je werd steeds toch wakker in je eigen bed. Dus je schrijft een briefje aan je ouders.
Toch jammer dat je moeder dat briefje pas vindt als ze je al terug heeft gelegd in je eigen bed...
Heel simpel. Stel je wil erg graag in het bed van je ouders slapen. Dus als je ouders je in je eigen bed hebben gelegd, sluip je naar het bed van je ouders. Je hebt hier al wat ervaring mee. Maar je werd steeds toch wakker in je eigen bed. Dus je schrijft een briefje aan je ouders.
Toch jammer dat je moeder dat briefje pas vindt als ze je al terug heeft gelegd in je eigen bed...
maandag 8 maart 2010
En nu in het Engels!
'Mama, mama! Ik ken een leuk liedje! Doe mij maar na!'
Hoewel hij al bijna 6 is, vindt Marijn het eigenlijk nog steeds erg leuk om bij mij op schoot te zitten. Natuurlijk past dat bijna niet meer, zo'n grote jongen op schoot, maar ik vind het stiekem ook nog best knus.
'In de maneschijn, in de maneschijn... Klom ik op een trapje...'
'Die kende je nog niet, he?'
Tuurlijk niet... Hij is vast vergeten dat ik dit liedje al wel honderd keer voor hem gezongen heb toen hij nog een baby was. Maar je bent bijna 6 of niet dus dan spreek je al een aardig mondje Engels.
'En nu in het Engels! In du meunescheun, in de meunescheun... Kleum euk eup eun treupje neur heut reumkeuzeun!'
Ik ben erg benieuwd hoe het klinkt als Marijn het liedje in het Zweeds gaat zingen.
Hoewel hij al bijna 6 is, vindt Marijn het eigenlijk nog steeds erg leuk om bij mij op schoot te zitten. Natuurlijk past dat bijna niet meer, zo'n grote jongen op schoot, maar ik vind het stiekem ook nog best knus.
'In de maneschijn, in de maneschijn... Klom ik op een trapje...'
'Die kende je nog niet, he?'
Tuurlijk niet... Hij is vast vergeten dat ik dit liedje al wel honderd keer voor hem gezongen heb toen hij nog een baby was. Maar je bent bijna 6 of niet dus dan spreek je al een aardig mondje Engels.
'En nu in het Engels! In du meunescheun, in de meunescheun... Kleum euk eup eun treupje neur heut reumkeuzeun!'
Ik ben erg benieuwd hoe het klinkt als Marijn het liedje in het Zweeds gaat zingen.
zondag 7 maart 2010
De invloed van de tv
Wat is de invloed van de televisie op mijn kinderen? Ik denk er wel eens over na. Vooral als ik heerlijk heb uitgeslapen terwijl Veerle en Marijn zich beneden hebben vermaakt voor de televisie.
Toch heeft televisie niet per se een negatieve invloed op mijn kinderen. Het kan hen ook inspireren tot creativiteit.
Toen ik vandaag na een loopwedstrijd terug kwam, zag ik meteen dat Veerle en Marijn met de Play Doh in de weer waren geweest. Ik voelde een beetje de drang in me opkomen om te gaan mopperen want de hele salontafel lag bezaaid met kleine stukjes klei. Ik hield mijn gemopper op tijd binnen want op het dressoir trof ik dit aan:
Ik stond er echt van te kijken hoe mooi Veerle dat gemaakt had.
'Wow, Veerle, wat heb je die rozen mooi gemaakt! Waar heb je dat geleerd?'
'Van De taarten van Abel. Die meneer had een keer laten zien hoe je rozen moet maken van marsepein!'
Toch heeft televisie niet per se een negatieve invloed op mijn kinderen. Het kan hen ook inspireren tot creativiteit.
Toen ik vandaag na een loopwedstrijd terug kwam, zag ik meteen dat Veerle en Marijn met de Play Doh in de weer waren geweest. Ik voelde een beetje de drang in me opkomen om te gaan mopperen want de hele salontafel lag bezaaid met kleine stukjes klei. Ik hield mijn gemopper op tijd binnen want op het dressoir trof ik dit aan:
Ik stond er echt van te kijken hoe mooi Veerle dat gemaakt had.
'Wow, Veerle, wat heb je die rozen mooi gemaakt! Waar heb je dat geleerd?'
'Van De taarten van Abel. Die meneer had een keer laten zien hoe je rozen moet maken van marsepein!'
donderdag 4 maart 2010
Stoere mama!
Stel je vindt iets heel erg spannend. Wat doe je dan? Loop je er dan voor weg of haal je dan even heel diep adem en doe je het toch?
Ik leer mijn kinderen dat je in zo'n geval meestal voor de laatste optie moet kiezen. Maar ja hoe kun je als ouder het goede voorbeeld geven als je iets echt niet durft?
Als je iets echt niet durft, dan vermijd je als ouder gewoon het onderwerp. Zo da's makkelijk. Ik zeg er gewoon niks over dan valt het ook niet op. Deze strategie werkte tot voor kort erg goed. Ik zei er niks over. En Veerle en Marijn wisten er niks vanaf.
Alleen wat doe je dan als je kinderen er ineens wel over beginnen? Sja... dat draai je een beetje om de hete brij heen. 'Ja ik kán het wel, maar ik vind het gewoon niet zo leuk om te doen.'
Helaas voor mij trapten ze daar ook niet meer in. 'Mama, soms moet je ook wel eens dingen doen die je NIET leuk vindt! Dat zeg je ook tegen ons.'
O.k. dan. Vanochtend heb ik het gedaan hoor. Iets wat ik al maanden heb uitgesteld. En weet je? Het viel me uiteindelijk best mee. Ik ben zo opgelucht! En trots natuurlijk.
Veerle was ook erg onder de indruk. Ze vindt me echt een Stoere Mama. Een Stoere Mama die voor het eerst in jaren weer zelf een auto heeft bestuurd.
Ik leer mijn kinderen dat je in zo'n geval meestal voor de laatste optie moet kiezen. Maar ja hoe kun je als ouder het goede voorbeeld geven als je iets echt niet durft?
Als je iets echt niet durft, dan vermijd je als ouder gewoon het onderwerp. Zo da's makkelijk. Ik zeg er gewoon niks over dan valt het ook niet op. Deze strategie werkte tot voor kort erg goed. Ik zei er niks over. En Veerle en Marijn wisten er niks vanaf.
Alleen wat doe je dan als je kinderen er ineens wel over beginnen? Sja... dat draai je een beetje om de hete brij heen. 'Ja ik kán het wel, maar ik vind het gewoon niet zo leuk om te doen.'
Helaas voor mij trapten ze daar ook niet meer in. 'Mama, soms moet je ook wel eens dingen doen die je NIET leuk vindt! Dat zeg je ook tegen ons.'
O.k. dan. Vanochtend heb ik het gedaan hoor. Iets wat ik al maanden heb uitgesteld. En weet je? Het viel me uiteindelijk best mee. Ik ben zo opgelucht! En trots natuurlijk.
Veerle was ook erg onder de indruk. Ze vindt me echt een Stoere Mama. Een Stoere Mama die voor het eerst in jaren weer zelf een auto heeft bestuurd.
maandag 1 maart 2010
Stomme poster!
Ik heb een poster van Nederland opgehangen in de keuken. Ik ben benieuwd of Veerle en Marijn de poster net zo enthousiast ontvangen als de letterposter die een twee jaar geleden op de deur in de woonkamer heb gehangen.
Veerle ontdekt 'm als eerste. Ze vindt hem erg interessant. Na een hem een tijdje bestudeerd te hebben komt ze naar me toe.
'Wat een stómme poster, zeg!'
Ik ben een beetje verbaasd. Hoezo stomme poster? De poster ziet er toch leuk uit? Het is de kaart van Nederland met voor kinderen toch erg herkenbare bezienswaardigheden. Dat is toch niet stom???
'Waarom vind je het dan een stomme poster?'
'Nou gewoon. Rijen staat er niet op!'
Veerle ontdekt 'm als eerste. Ze vindt hem erg interessant. Na een hem een tijdje bestudeerd te hebben komt ze naar me toe.
'Wat een stómme poster, zeg!'
Ik ben een beetje verbaasd. Hoezo stomme poster? De poster ziet er toch leuk uit? Het is de kaart van Nederland met voor kinderen toch erg herkenbare bezienswaardigheden. Dat is toch niet stom???
'Waarom vind je het dan een stomme poster?'
'Nou gewoon. Rijen staat er niet op!'
zondag 21 februari 2010
Whizzkids
Iedere keer sta ik versteld van de computervaardigheid van mijn kinderen. Omdat zowel Antoine als ik meer dan gemiddeld geïnteresseerd zijn in computers en internet, zijn Veerle en Marijn al geruime tijd actief op de computer. En internet hoort daar ook bij.
Via de website kinderplezier.com ontdekken Veerle en Marijn allerlei leuke online spelletjes. Nederlandse spellen en natuurlijk ook Engelstalige spellen. Veerle heeft de voorkeur voor aankleedpoppen (barbie.com en Max & Ruby). Marijn is dol op racespelletjes (The Backyardigans), treintjes (Duplo) en de bouw (Handy Manny).
Wat ik zo opvallend vind, is dat ze de weg kunnen vinden op die site. Marijn kan namelijk nog niet lezen en Veerle kan natuurlijk wel wat lezen, maar kan ze ook Engels lezen? En toch vinden ze hun weg op die site. Natuurlijk doen plaatjes veel, maar het blijft voor mij steeds weer een verrassing wat ze ontdekken.
Vandaag was ik weer eens diep onder de indruk van mijn kinderen. Marijn en Veerle speelden het spelletje Kerwhizz. Dit is de Engelse versie van het televisiespelletje Kwiskwat van KETNet. Ze bantwoordden alle vragen goed! Ze waren zelf ook helemaal trots op zichzelf en Marijn riep enthousiast High Five!!!.
Via de website kinderplezier.com ontdekken Veerle en Marijn allerlei leuke online spelletjes. Nederlandse spellen en natuurlijk ook Engelstalige spellen. Veerle heeft de voorkeur voor aankleedpoppen (barbie.com en Max & Ruby). Marijn is dol op racespelletjes (The Backyardigans), treintjes (Duplo) en de bouw (Handy Manny).
Wat ik zo opvallend vind, is dat ze de weg kunnen vinden op die site. Marijn kan namelijk nog niet lezen en Veerle kan natuurlijk wel wat lezen, maar kan ze ook Engels lezen? En toch vinden ze hun weg op die site. Natuurlijk doen plaatjes veel, maar het blijft voor mij steeds weer een verrassing wat ze ontdekken.
Vandaag was ik weer eens diep onder de indruk van mijn kinderen. Marijn en Veerle speelden het spelletje Kerwhizz. Dit is de Engelse versie van het televisiespelletje Kwiskwat van KETNet. Ze bantwoordden alle vragen goed! Ze waren zelf ook helemaal trots op zichzelf en Marijn riep enthousiast High Five!!!.
zondag 14 februari 2010
Te slim af
Valentijnsdag 2010. Antoine en Marijn zijn op bezoek bij tante. Veerle en ik zijn thuis. Ik werk aan de schoolkrant en Veerle verveelt zich een beetje. Het liefst wil ze computeren, maar dat kan niet want ik heb de laptop in gebruik (en ze mag van mij niet op de computer die op zolder staat). Sja... Wat doe je dan?
Eerst kijkt ze even naar een film waar ze eigenlijk te jong voor is (Hoe overleef ik mezelf?). Ze vindt er dan ook geen bal aan natuurlijk. Dan maar knutselen... Maar dat houdt ze ook snel voor gezien.
'Mama, mag ik dat spelletje op jouw telefoon doen?'
Met dat spelletje bedoelt ze Bubble Breaker. Daar kan ze zich wel even mee vermaken. Ik ben weer verdiept in mijn werk en hoor dan ineens het liedje Click Clack door de huiskamer schallen. Hoe kan dat nou alweer? Ik heb dat liedje niet op mijn mobiel staan. Dan heb ik het door. Veerle is me weer eens te slim af. Ze zit gewoon te YouTube'en op mijn mobiel. Zou er een kinderbrowser bestaan voor op mobiele telefoons?
Eerst kijkt ze even naar een film waar ze eigenlijk te jong voor is (Hoe overleef ik mezelf?). Ze vindt er dan ook geen bal aan natuurlijk. Dan maar knutselen... Maar dat houdt ze ook snel voor gezien.
'Mama, mag ik dat spelletje op jouw telefoon doen?'
Met dat spelletje bedoelt ze Bubble Breaker. Daar kan ze zich wel even mee vermaken. Ik ben weer verdiept in mijn werk en hoor dan ineens het liedje Click Clack door de huiskamer schallen. Hoe kan dat nou alweer? Ik heb dat liedje niet op mijn mobiel staan. Dan heb ik het door. Veerle is me weer eens te slim af. Ze zit gewoon te YouTube'en op mijn mobiel. Zou er een kinderbrowser bestaan voor op mobiele telefoons?
vrijdag 12 februari 2010
Zongroepje
Sinds ze boeken heeft ontdekt maakt Veerle voor mijn gevoel ineens grote sprongen in haar leesontwikkeling. En ik ben niet de enige die dat heeft opgemerkt. De juf op school sprak Antoine vanochtend aan op school. Ze vertelde dat het heel goed gaat met het lezen van Veerle. En of hij dat ook even tegen mij wilde zeggen. Ze dacht dat ik het ook leuk zou vinden om dat te horen.
Veerle had inmiddels zelf ook al gemerkt dat het lezen beter ging. Ze vertelde me dat ze nu bij het Zongroepje leest.
'Wat is dat dan dat Zongroepje?'
'Dat zijn de beste lezers van de klas! En ik hoor daar nu ook bij!'
Als ik de juffen moet geloven, hebben zij het in de klas uitdrukkelijk niet over de beste zijn. Maar ze willen uiteraard wel onderwijs op maat aanbieden. Vandaar dat kinderen die zich wat sneller ontwikkelen op het gebied van lezen wat moeilijkere werkjes aangeboden krijgen.
Dat kinderen in groep 3 absoluut niet dom zijn, blijkt dus wel dat die al heel snel in de gaten hebben dat er toch verschillen zijn. En dan kunnen ze er wel een nietszeggend labeltje opplakken, maar dat betekent niet dat ze niet doorhebben waar de verschillende groepjes voor staan.
Veerle had inmiddels zelf ook al gemerkt dat het lezen beter ging. Ze vertelde me dat ze nu bij het Zongroepje leest.
'Wat is dat dan dat Zongroepje?'
'Dat zijn de beste lezers van de klas! En ik hoor daar nu ook bij!'
Als ik de juffen moet geloven, hebben zij het in de klas uitdrukkelijk niet over de beste zijn. Maar ze willen uiteraard wel onderwijs op maat aanbieden. Vandaar dat kinderen die zich wat sneller ontwikkelen op het gebied van lezen wat moeilijkere werkjes aangeboden krijgen.
Dat kinderen in groep 3 absoluut niet dom zijn, blijkt dus wel dat die al heel snel in de gaten hebben dat er toch verschillen zijn. En dan kunnen ze er wel een nietszeggend labeltje opplakken, maar dat betekent niet dat ze niet doorhebben waar de verschillende groepjes voor staan.
zondag 7 februari 2010
Eigenlijk een beetje te eng
Veerle wil al een hele tijd de eerste film van Het huis Anubis zien. Niet dat ze de serie ooit heeft gezien. Maar haar vriendinnen hebben de film allemaal al wel gezien en zij nog niet. Ze wist al wel een tijdje van het bestaan van de film, maar ik had tegen haar gezegd dat ik de film niet echt geschikt vind voor een meisje van haar leeftijd.
De film bleef haar echter achtervolgen. Tijdens het kinderfeestje van vriendinnetje K. wilden de meisjes eigenlijk naar die film kijken. Maar mijn brave dochter zei dat ze die film niet mocht zien van haar moeder en dus hebben ze toen maar naar K3 en de Kattenprins gekeken.
Een dikke week later ging ik Veerle ophalen bij een vriendinnetje. Oppasoma vertelde het al toen ze de deur opendeed. Veerle en vriendin M. zaten naar De Film te kijken. En ja Veerle had gezegd dat ze die film niet mocht zien van haar moeder (vreemd trouwens dat ze steeds zegt dat ze dat van mij niet mocht, terwijl het toch echt een beslissing is die ik samen met Antoine heb genomen...). Oppasoma en vriendin M. hadden samen bedacht dat het eerste stuk helemaal niet eng was dus nou ja... Ze had dus gekeken.
Sja... en wat doe je dan? Antoine en ik besloten dat als ze dan toch de film wilde zien, ze dat best mocht. Maar dat Antoine of ik zou meekijken zodat we wisten waar de film over ging en zodat we tijdens het kijken het een en ander zou kunnen relativeren.
Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Veerle mocht De Film zien. De film is volgens de Kijkwijzer ingedeeld als een 6+ film. Ik verwachtte dat het dus best mee zou vallen. Maar tijdens het kijken bleek toch dat ze de film een beetje te eng vond. Ik legde uit dat wat er gebeurde allemaal niet echt was. Dat het een verzonnen verhaal was en dat de acteurs niet echt versteenden en dat ik verwachtte dat het aan het eind allemaal goed zou komen (wat natuurlijk ook zo was). Ik moest wel haar hand vasthouden en ze bekende dat ze soms wel even haar ogen dicht wilde doen.
Ik had de film natuurlijk ook gewoon af kunnen zetten. Maar dat wilde Veerle echt niet! Ze vond hem wel een beetje te eng maar toch ook wel leuk. Gewoon lekker griezelen.
De film bleef haar echter achtervolgen. Tijdens het kinderfeestje van vriendinnetje K. wilden de meisjes eigenlijk naar die film kijken. Maar mijn brave dochter zei dat ze die film niet mocht zien van haar moeder en dus hebben ze toen maar naar K3 en de Kattenprins gekeken.
Een dikke week later ging ik Veerle ophalen bij een vriendinnetje. Oppasoma vertelde het al toen ze de deur opendeed. Veerle en vriendin M. zaten naar De Film te kijken. En ja Veerle had gezegd dat ze die film niet mocht zien van haar moeder (vreemd trouwens dat ze steeds zegt dat ze dat van mij niet mocht, terwijl het toch echt een beslissing is die ik samen met Antoine heb genomen...). Oppasoma en vriendin M. hadden samen bedacht dat het eerste stuk helemaal niet eng was dus nou ja... Ze had dus gekeken.
Sja... en wat doe je dan? Antoine en ik besloten dat als ze dan toch de film wilde zien, ze dat best mocht. Maar dat Antoine of ik zou meekijken zodat we wisten waar de film over ging en zodat we tijdens het kijken het een en ander zou kunnen relativeren.
Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Veerle mocht De Film zien. De film is volgens de Kijkwijzer ingedeeld als een 6+ film. Ik verwachtte dat het dus best mee zou vallen. Maar tijdens het kijken bleek toch dat ze de film een beetje te eng vond. Ik legde uit dat wat er gebeurde allemaal niet echt was. Dat het een verzonnen verhaal was en dat de acteurs niet echt versteenden en dat ik verwachtte dat het aan het eind allemaal goed zou komen (wat natuurlijk ook zo was). Ik moest wel haar hand vasthouden en ze bekende dat ze soms wel even haar ogen dicht wilde doen.
Ik had de film natuurlijk ook gewoon af kunnen zetten. Maar dat wilde Veerle echt niet! Ze vond hem wel een beetje te eng maar toch ook wel leuk. Gewoon lekker griezelen.
vrijdag 5 februari 2010
Boren, boren...
De juf van Marijn vroeg zich tijdens het laatste tienminutengesprek af of Marijn wel kan rijmen. Nou daarop kan ik in elk geval bevestigend antwoorden. Marijn heeft namelijk een nieuw rijmpje bedacht:
'Boren, boren... Stucadoren!'
Wel grappig trouwens dat Marijn nooit de meest voor de hand liggende rijmpjes bedenkt. Hij verraste ons al eens met de volgende vondsten.
'Ik zag twee heksen samen K'NeXen.'
'Bob de Bouwer, onderbroeken vouwer!'
Ik denk dat ik maar eens aan onze uitgever ga vragen of er markt is voor een dichtbundel met jongensrijmpjes.
'Boren, boren... Stucadoren!'
Wel grappig trouwens dat Marijn nooit de meest voor de hand liggende rijmpjes bedenkt. Hij verraste ons al eens met de volgende vondsten.
'Ik zag twee heksen samen K'NeXen.'
'Bob de Bouwer, onderbroeken vouwer!'
Ik denk dat ik maar eens aan onze uitgever ga vragen of er markt is voor een dichtbundel met jongensrijmpjes.
donderdag 4 februari 2010
Eindelijk...
Toen ik gisteren thuiskwam van mijn werk, kwam Veerle enthousiast naar me toe gelopen. Ze steekt een boek in de lucht. 'Kijk eens! Ik mag ook!'
Het was al weken onderwerp van gesprek. Eind november mocht vriendinnetje M. het al. En een dikke week geleden mocht een vriendinnetje S. het ook. Veerle wilde het ook, maar ze moest echt nog even geduld hebben.
Het gaat om het in de klas gebruiken van het computerprogramma Een boekje open. Een boekje open is een al wat ouder programma waarmee kinderen zelfstanidg kunnen werken. Ze lezen zelf een boek en beantwoorden daarna een aantal vragen. Als de vragen goed zijn beantwoord, krijgen ze een soort 'stempel' en bij vier stempels ontvangen ze een diploma. Als je erover nadenkt is het zo simpel, maar het zorgt er wel voor dat mijn dochter ineens erg graag wil lezen.
Dat merkte ik vandaag toen Veerle uit school kwam. 'Ik heb vandaag twee boekjes gedaan in Een boekje open!. Nu hoef ik er nog maar twee!' Ik begon me toch wel af te vragen hoe ze dat voor elkaar had gekregen. Zoveel tijd hebben ze in hun lesprogramma toch niet voor vrij lezen? Of had ze tijdens het overblijven met haar neus in een boek gezeten in plaats van spelen met haar vriendinnen. Maar wat bleek nou? Ze had gewoon de vragen beantwoord van een boek dat wij samen al hadden gelezen.
Een kijken hoe lang het duurt voor Veerle thuiskomt met haar eerste leesdiploma. Ze is nu in elk geval eindelijk gemotiveerd om een boek te pakken. En dat in tegenstelling tot voorheen waarin ik braaf boeken aanreikte (sja je werkt bij een uitgeverij of niet ;-)) en ze er nauwelijks naar omkeek.
Het was al weken onderwerp van gesprek. Eind november mocht vriendinnetje M. het al. En een dikke week geleden mocht een vriendinnetje S. het ook. Veerle wilde het ook, maar ze moest echt nog even geduld hebben.
Het gaat om het in de klas gebruiken van het computerprogramma Een boekje open. Een boekje open is een al wat ouder programma waarmee kinderen zelfstanidg kunnen werken. Ze lezen zelf een boek en beantwoorden daarna een aantal vragen. Als de vragen goed zijn beantwoord, krijgen ze een soort 'stempel' en bij vier stempels ontvangen ze een diploma. Als je erover nadenkt is het zo simpel, maar het zorgt er wel voor dat mijn dochter ineens erg graag wil lezen.
Dat merkte ik vandaag toen Veerle uit school kwam. 'Ik heb vandaag twee boekjes gedaan in Een boekje open!. Nu hoef ik er nog maar twee!' Ik begon me toch wel af te vragen hoe ze dat voor elkaar had gekregen. Zoveel tijd hebben ze in hun lesprogramma toch niet voor vrij lezen? Of had ze tijdens het overblijven met haar neus in een boek gezeten in plaats van spelen met haar vriendinnen. Maar wat bleek nou? Ze had gewoon de vragen beantwoord van een boek dat wij samen al hadden gelezen.
Een kijken hoe lang het duurt voor Veerle thuiskomt met haar eerste leesdiploma. Ze is nu in elk geval eindelijk gemotiveerd om een boek te pakken. En dat in tegenstelling tot voorheen waarin ik braaf boeken aanreikte (sja je werkt bij een uitgeverij of niet ;-)) en ze er nauwelijks naar omkeek.
zondag 31 januari 2010
zondag 17 januari 2010
Op de boerderij
O.k. ik beken... Ik speel Farmville. Samen met -volgens een of andere expert- vele dysfunctionele huisvrouwen (waar ik mezelf uiteraard niet onder reken omdat ik geen huisvrouw ben).
Toen ik op mijn werk enthousiast vertelde over hoe leuk ik Farmville vind, verklaarden ze me voor gek. Welke volwassene gaat er nou boerderijtje spelen op de computer? Nou ja... ikke dus!
Veerle en Marijn vinden Farmville ook erg interessant. Veerle wilde natuurlijk ook een eigen boerderij. 's Avonds toen Veerle al naar bed was heb ik een account aan proberen te maken voor Veerle. Helaas is Veerle nog te jong om te worden toeglaten tot Facebook en dus te jong om Farmville te spelen. Snel offerde ik twee lapjes grond op mijn boerderij op voor mijn kinderen. Ze hadden nu hun eigen moestuintje op de boerderij van mama!
Maar ja... Eigenlijk wilde Veerle toch echt ook een eigen boerderij. Dus uiteindelijk ben ik overstag gegaan. Samen met Veerle maakte ik een account aan op Facebook. Veerle vond het erg spannend allemaal! Ze keek geïnteresseerd toe. 'Mama? Ben je nou aan het jokken? Ik ben helemaal in 1992 geboren, maar in 2002!'
Ik heb haar uitgelegd dat ze eigenlijk nog te jong is voor Facebook en dat ze dus eigenlijk ook niet op Famville mag spelen. Maar dat omdat ik er altijd bij ben als ze het speelt, ik even gejokt hebt over haar leeftijd. Kon ik meteen nog een keertje benadrukken dat we niet willen dat ze gaat internetten als we er niet bij zijn. Want zo met een lezende dochter begin ik toch een beetje bezorgd te raken over Mijn Kind Op Internet...
Toen ik op mijn werk enthousiast vertelde over hoe leuk ik Farmville vind, verklaarden ze me voor gek. Welke volwassene gaat er nou boerderijtje spelen op de computer? Nou ja... ikke dus!
Veerle en Marijn vinden Farmville ook erg interessant. Veerle wilde natuurlijk ook een eigen boerderij. 's Avonds toen Veerle al naar bed was heb ik een account aan proberen te maken voor Veerle. Helaas is Veerle nog te jong om te worden toeglaten tot Facebook en dus te jong om Farmville te spelen. Snel offerde ik twee lapjes grond op mijn boerderij op voor mijn kinderen. Ze hadden nu hun eigen moestuintje op de boerderij van mama!
Maar ja... Eigenlijk wilde Veerle toch echt ook een eigen boerderij. Dus uiteindelijk ben ik overstag gegaan. Samen met Veerle maakte ik een account aan op Facebook. Veerle vond het erg spannend allemaal! Ze keek geïnteresseerd toe. 'Mama? Ben je nou aan het jokken? Ik ben helemaal in 1992 geboren, maar in 2002!'
Ik heb haar uitgelegd dat ze eigenlijk nog te jong is voor Facebook en dat ze dus eigenlijk ook niet op Famville mag spelen. Maar dat omdat ik er altijd bij ben als ze het speelt, ik even gejokt hebt over haar leeftijd. Kon ik meteen nog een keertje benadrukken dat we niet willen dat ze gaat internetten als we er niet bij zijn. Want zo met een lezende dochter begin ik toch een beetje bezorgd te raken over Mijn Kind Op Internet...
zaterdag 16 januari 2010
Alleen dat kapsel, he...
'Ja je zingt erg leuk! Het dansje is ook leuk met die pasjes enzo. Maar alleen dat kapsel, he... Je bent helaas niet door naar de volgende ronde.'
Veerle had er al een hele tijd naar uitgekeken, maar vandaag was dan echt haar kinderfeestje. We hebben eerst een variatie op stoelendans gedaan, daarna eierkoek versieren en daarna hebben we geknutseld. Nadat alle knutsels klaar waren, besloten de gasten zelf dat ze wel Popstars konden gaan spelen. Inclusief artitiesten die auditie doen én natuurlijk een vakkundige jury.
Wij hebben geloof ik iets helemaal gemist. Ik had er totaal niet bij stil gestaan om tegen Veerle te zeggen dat het op televisie was. Ik ben er dus net achtergekomen dat kinderen van zes en zeven jaar al naar Popstars kijken.
Gelukkig heeft ze er na haar feestje niet meer naar gevraagd. Want eigenlijk vind ik dat programa -en dan met name die voorrondes waarin de kandidaten voor gek worden gezet- niet geschikt voor kinderen van haar leeftijd. En dan heb ik het nog niet eens over het tijdstip waarop het wordt uitgezonden. Veerle ligt om 20.30 uur al lang in haar bed, hoor!
Oh en Veerle had Popstars overigens wel gewonnen. Niet omdat ze de beste was. Maar om de simpele reden dat het Veerles feestje was!
Veerle had er al een hele tijd naar uitgekeken, maar vandaag was dan echt haar kinderfeestje. We hebben eerst een variatie op stoelendans gedaan, daarna eierkoek versieren en daarna hebben we geknutseld. Nadat alle knutsels klaar waren, besloten de gasten zelf dat ze wel Popstars konden gaan spelen. Inclusief artitiesten die auditie doen én natuurlijk een vakkundige jury.
Wij hebben geloof ik iets helemaal gemist. Ik had er totaal niet bij stil gestaan om tegen Veerle te zeggen dat het op televisie was. Ik ben er dus net achtergekomen dat kinderen van zes en zeven jaar al naar Popstars kijken.
Gelukkig heeft ze er na haar feestje niet meer naar gevraagd. Want eigenlijk vind ik dat programa -en dan met name die voorrondes waarin de kandidaten voor gek worden gezet- niet geschikt voor kinderen van haar leeftijd. En dan heb ik het nog niet eens over het tijdstip waarop het wordt uitgezonden. Veerle ligt om 20.30 uur al lang in haar bed, hoor!
Oh en Veerle had Popstars overigens wel gewonnen. Niet omdat ze de beste was. Maar om de simpele reden dat het Veerles feestje was!
maandag 11 januari 2010
Oeps...
'Mama? Mámá!!!'
Marijn staat naast mijn bed. Het is zondagochtend 7.15 uur. Ik wil eigenlijk uitslapen...
'Mama! Word nou eens wakker!'
Ik doe voorzichtig een oog open. Marijn staat met een grijns op zijn gezicht naast mijn bed. 'Ik heb mijn tweede tand eruit geduwd!'
Ik ben ineens helemaal wakker. Het is toch gelukt! Ik ben natuurlijk erg trots, maar ik wil ook nog even slapen. Ik roep enthousiast dat ik het echt stoer van hem vind. En dat het nog best wel vroeg is. En... dat hij nu met zonder wiebeltand best alvast beneden zelf een boterham kan gaan eten. :-)
'Mam?'
Het is maandagochtend 6.40 uur. Ik kom net onder de douche uit. Marijn staat op in de badkamer. Hij kijkt een beetje verdrietig.
'Wat is er, schat?'
'Nou... de Tandenfee heeft vannacht helemaal niks gebracht.'
'Oh sorry, Marijn! We zijn helemaal vergeten om een sms naar de Tandenfee te sturen! Ik zal zo even aan papa vragen of hij dat meteen even doet. Dan komt de Tandenfee komende nacht vast wel!'
Oeps...
Marijn staat naast mijn bed. Het is zondagochtend 7.15 uur. Ik wil eigenlijk uitslapen...
'Mama! Word nou eens wakker!'
Ik doe voorzichtig een oog open. Marijn staat met een grijns op zijn gezicht naast mijn bed. 'Ik heb mijn tweede tand eruit geduwd!'
Ik ben ineens helemaal wakker. Het is toch gelukt! Ik ben natuurlijk erg trots, maar ik wil ook nog even slapen. Ik roep enthousiast dat ik het echt stoer van hem vind. En dat het nog best wel vroeg is. En... dat hij nu met zonder wiebeltand best alvast beneden zelf een boterham kan gaan eten. :-)
'Mam?'
Het is maandagochtend 6.40 uur. Ik kom net onder de douche uit. Marijn staat op in de badkamer. Hij kijkt een beetje verdrietig.
'Wat is er, schat?'
'Nou... de Tandenfee heeft vannacht helemaal niks gebracht.'
'Oh sorry, Marijn! We zijn helemaal vergeten om een sms naar de Tandenfee te sturen! Ik zal zo even aan papa vragen of hij dat meteen even doet. Dan komt de Tandenfee komende nacht vast wel!'
Oeps...
woensdag 6 januari 2010
Stoere kinderen
Veerle, Marijn en ik zijn naar de musical 'Pippi zet de boel op stelten!' geweest. Het was een erg leuke maar ook wel een beetje een spannende musical. Vooral voor Marijn. Marijn vindt boeven en piraten Heel Spannend. Zo spannend dat hij eigenlijk niet durft te kijken, maar het toch doet omdat het eigenlijk ook wel heel leuk is.
Marijn was zich tijdens de voorstelling helemaal wezenloos geschrokken van het gebrul van een piraat. Ik dacht zelfs dat hij het op een huilen zou gaan zetten. Maar ik had de situatie toch verkeerd ingeschat. Toen hij van de schrik bekomen was, vond hij het toch wel heel stoer eigenlijk. En alsof wij niet hadden gezien hoe erg hij geschrokken was, verkondigde hij na afloop luidkeels: "Ik was echt helemaal niet bang van die boeven en piraten! Ik vond ze juist kei vet!"
(Veerle was overigens nog stoerder: Die liet Antoine tandje nummer acht uit haar mond wiebelen. En deze tand zat echt nóg vaster dan tandje nummer zeven!)
Marijn was zich tijdens de voorstelling helemaal wezenloos geschrokken van het gebrul van een piraat. Ik dacht zelfs dat hij het op een huilen zou gaan zetten. Maar ik had de situatie toch verkeerd ingeschat. Toen hij van de schrik bekomen was, vond hij het toch wel heel stoer eigenlijk. En alsof wij niet hadden gezien hoe erg hij geschrokken was, verkondigde hij na afloop luidkeels: "Ik was echt helemaal niet bang van die boeven en piraten! Ik vond ze juist kei vet!"
(Veerle was overigens nog stoerder: Die liet Antoine tandje nummer acht uit haar mond wiebelen. En deze tand zat echt nóg vaster dan tandje nummer zeven!)
vrijdag 1 januari 2010
En dat is ze-he-vun!
Veerle had al maaaaaaaaaanden een wiebeltand. Maar de tand wilde er maar niet uit vallen. De afgelopen dagen vond ze het echt vervelend worden want de tand klapte steeds om als ze iets in haar mond had.
Maar ja... Ze durfde 'm er ook niet uit te wiebelen. Ik mocht kijken en proberen of ik hem eruit kon pikken, maar mij lukte het ook niet. Antoine mocht niet eens bij haar wiebeltand in de buurt komen. En toch heeft hij er uiteindelijk voor gezorgd dat de tand eruit is gegaan. Hij heeft hem uit haar mond gewiebeld. Toch stoer van Veerle, he? Dat komt natuurlijk doordat ze nu een grote meid van zeven is!
Dat ze groter wordt heeft toch ook wel een klein nadeeltje... Antoine ging een sms'je naar de Tandenfee sturen. Op die manier laten wij aan de Tandenfee weten dat er weer een tand uit is. Want als we tanden onder hoofdkussens gaan leggen, dan zijn we bang dat ze kwijtraken. Veerle zat naast Antoine toen hij de sms aan het typen was.
'Zo Veerle, het sms'je is naar de Tandenfee gestuurd!'
'Niet waar, papa! Je hebt het berichtje naar Tante Natalie gestuurd!'
Oeps... ons kind kan lezen...
Maar ja... Ze durfde 'm er ook niet uit te wiebelen. Ik mocht kijken en proberen of ik hem eruit kon pikken, maar mij lukte het ook niet. Antoine mocht niet eens bij haar wiebeltand in de buurt komen. En toch heeft hij er uiteindelijk voor gezorgd dat de tand eruit is gegaan. Hij heeft hem uit haar mond gewiebeld. Toch stoer van Veerle, he? Dat komt natuurlijk doordat ze nu een grote meid van zeven is!
Dat ze groter wordt heeft toch ook wel een klein nadeeltje... Antoine ging een sms'je naar de Tandenfee sturen. Op die manier laten wij aan de Tandenfee weten dat er weer een tand uit is. Want als we tanden onder hoofdkussens gaan leggen, dan zijn we bang dat ze kwijtraken. Veerle zat naast Antoine toen hij de sms aan het typen was.
'Zo Veerle, het sms'je is naar de Tandenfee gestuurd!'
'Niet waar, papa! Je hebt het berichtje naar Tante Natalie gestuurd!'
Oeps... ons kind kan lezen...
Abonneren op:
Posts (Atom)