Wan toe tree!

Marijn, Veerle en ik lopen over het schoolplein naar huis. Onderweg komen we een hinkelvak tegen. Marijn hinkelt over het hinkelvak: wan, toe, tree, foort, fijf, siks, seven, nijn, ten, elf!

Knap, he... Hij is net vijf en hij spreekt al een vreemde taal!

Een nieuw jaar

Zo... ik kan er weer een jaar tegen. Ik heb nieuwe hardloopschoenen gekocht. Het bewijs: links een van mijn nieuwe schoenen; rechts mijn schoen van een jaar oud:

Marikenloop

Gisteren was de Marikenloop in Nijmegen. Het is een "Ladiesrun" waar bijna achtduizend loopsters aan meedoen.

Mee kunnen doen aan de Marikenloop was aan het begin van mijn hardloopcarrière mijn absolute droom. Ik ben in september 2006 begonnen met hardlopen en in mei 2007 liep ik 'm voor het eerst!

Ik gloeide van trots (o.k. en van vermoeidheid) toen ik de finish bereikte. Een paar maanden ervoor viel ik al bijna neer bij het idee dat ik 5 minuten moest hardlopen en nu kon ik 'al' meer dan een half uur hardlopen. Tijd 00:32:53 (5 km).

En toen ik eenmaal 5 km kon hardlopen was ik zoooo trots! Zo trots dat ik vervolgens het hardlopen liet versloffen. Ik denk dat ik na de Marikenloop nog welgeteld 5 keer heb gelopen in 2007...

Ik had wel bedacht dat ik in 2008 weer mee zou doen met de Marikenloop. Het was mijn goede voornemen voor 2008. Begin januari weer gaan trainen en half mei kon ik het weer, hoor! Marikenloop 2008: Tijd 00:32:11 (5 km). Ik had zowaar mijn PR verbeterd!

Wat had ik nu geleerd? Dat hardlopen kon ik dus, maar ik 'moest' wel doelen hebben in de vorm van evenementen om bij de les te blijven. Ik besloot de volgende uitdaging aan te gaan: mijn trainingen uitbouwen zodat ik bij de Tilburg Ten Miles 10 km zou kunnen hardlopen. Ik sloot me aan bij een hardloopgroepje en ging aan de slag. Resultaat: Tijd 1:02:47 (10 km) En sja... als je in Breda geboren bent 'moet' je natuurlijk de Bredase Singelloop ook eens gelopen hebben. En nu kon ik 10 km hardlopen dus een maand na de Tilburg Ten Miles liep ik de Bredase Singelloop: Tijd 1:02:11 (10 km).

Het was inmiddels oktober 2008. De winter stond voor de deur... Zou het me lukken om deze keer wel door te trainen? Ik startte op zaterdagochtend bij een hardloopgroepje (soort vervolg op die andere trainingen). Ik begon wat mensen te leren kennen en ik had het niet verwacht, maar -eindelijk!- begon ik het écht leuk te vinden. En het hardlopen ging echt heel erg goed. Liep ik eerst in de achterste regionen van het groepje mee, na een paar maanden liep ik voorop.

Zou het me dan toch lukken om de 10 km bij de Marikenloop binnen het uur te lopen? Tijdens de wedstrijd ging het echt heel goed. Ik liep lekker. Ik moest heel veel mensen inhalen. Toen ik 9 km had gelopen kreeg ik wel wat steken (oeps toch iets te hard gelopen?) maar de 10 km maakte ik vol. En mijn tijd? 00:55:48 (10 km)

Ik ben sprakeloos (& trots!)

Fotobewijs:

Heel veel cadeautjes!!

Veerle en Marijn hadden het al weken erg druk met de voorbereidingen. Ze waren op school met een geheim bezig. Zelfs Marijn begreep inmiddels dat het niet de bedoeling was dat hij het zou verraden. (Vorig jaar vertelde hij al geruime tijd vantevoren dat hij een spiegel geknutseld had...) Het was zelfs gelukt om de cadeaus zonder dat ik ze had gezien naar binnen te smokkelen.

Tijdens ons midweekje Landal ving ik op dat Veerle en Marijn ook een cadeautje hadden gekocht. Oma was meegeweest (om te betalen..), maar ze hadden het echt samen uitgezocht. Ik begon toch wel erg nieuwsgierig te worden.

Op Moederdag zelf waren Veerle en Marijn al vroeg wakker. Maar omdat wij toch echt graag uit wilden slapen, mochten ze naar beneden om tv te kijken. We wilden graag als Willem Wever begon gewekt worden. Rond 9.00 uur stonden ze inderdaad naast ons bed. Met een hele stapel cadeaus:

Van links naar rechts: brug (Marijn), tekening van Minnie Mouse (Veerle), microfoon (Veerle), Sandra-plantje (dat was dus het gekochte cadeautje... lief he), twee beschilderde theelichtjes (eentje van Veerle en eentje van Marijn), hart van strijkkralen -let op met glow-in-the-dark en glitter kralen- (Veerle) en een diamant (Veerle).
Nou ik ben toch wel verwend, he :-)

Slapeloze nacht

Wat doe je als je niet kunt slapen?

Marijn staat op, loopt naar onze slaapkamer en kruipt bij ons in bed. Erg handig... Hij slaapt heerlijk verder, maar wij doen geen oog meer dicht. Marijn heeft het namelijk erg druk 's nachts: hij praat, ligt te woelen, slaat om zich heen en gaat bovenop zijn ouders liggen. Pffff...

Veerle heeft een andere tactiek: die gaat eerst plassen en ze drinkt een beetje water. Dan gaat ze terug naar haar kamer en maakt dit:

We gingen op reis en namen mee

Goh... waar zouden die tassen toch vandaan komen? :-)