Stoere mama!

Stel je vindt iets heel erg spannend. Wat doe je dan? Loop je er dan voor weg of haal je dan even heel diep adem en doe je het toch?

Ik leer mijn kinderen dat je in zo'n geval meestal voor de laatste optie moet kiezen. Maar ja hoe kun je als ouder het goede voorbeeld geven als je iets echt niet durft?

Als je iets echt niet durft, dan vermijd je als ouder gewoon het onderwerp. Zo da's makkelijk. Ik zeg er gewoon niks over dan valt het ook niet op. Deze strategie werkte tot voor kort erg goed. Ik zei er niks over. En Veerle en Marijn wisten er niks vanaf.

Alleen wat doe je dan als je kinderen er ineens wel over beginnen? Sja... dat draai je een beetje om de hete brij heen. 'Ja ik kán het wel, maar ik vind het gewoon niet zo leuk om te doen.'

Helaas voor mij trapten ze daar ook niet meer in. 'Mama, soms moet je ook wel eens dingen doen die je NIET leuk vindt! Dat zeg je ook tegen ons.'

O.k. dan. Vanochtend heb ik het gedaan hoor. Iets wat ik al maanden heb uitgesteld. En weet je? Het viel me uiteindelijk best mee. Ik ben zo opgelucht! En trots natuurlijk.

Veerle was ook erg onder de indruk. Ze vindt me echt een Stoere Mama. Een Stoere Mama die voor het eerst in jaren weer zelf een auto heeft bestuurd.