Twijfelend sta ik voor mijn kledingkast. Zal ik een broek en een t-shirt aantrekken of toch maar een jurk? En welke schoenen kan ik het beste aandoen? Voor Veerle was ik snel klaar: zij krijgt een korte broek, een t-shirt en haar oude gymschoenen aan. Eigenlijk zou Veerle veel liever een jurk aandoen, maar alle jurken die in aanmerking komen zijn te kort.
Uiteindelijk kies ik voor mezelf een beige jurk en zwarte schoenen. Ik doe alles in een grote tas, prop er twee handdoeken bij en we kunnen op stap.
Als we ons omgekleed hebben, blijkt dat ik de enige mama ben die een jurk aan heeft gedaan. En nu ik hem aan heb, merk ik dat mijn jurk toch wel een beetje erg lang is. Nou ja, ik zal het er toch mee moeten doen.
Veerle pakt mijn hand vast. Ze vindt het toch erg spannend allemaal. Ze is blij dat ik ben meegekomen. Ik ga op een bankje zitten en Veerle klimt bij me op schoot. Ze is al zo groot en op momenten als deze toch nog wel een beetje klein. We moeten even wachten, maar dan mogen we beginnen.
Veerle zorgt ervoor dat we vooraan staan. Er worden instructies gegeven en dan... Dan springen we tegelijk in het zwembad en zwemmen met onze kleren aan naar de overkant. Eerst op onze buik, daarna een klein stukje onder water en dan nog een stukje op onze rug.
Mijn grote meisje glimt van trots als we het water uitklimmen. Ze vindt het zo leuk dat ik ben meegekomen naar de diplomatraining van zwemles. Ik vergeet op slag dat ik overwogen heb om niet mee te zwemmen. Want eigenlijk moet ik stiekem bekennen dat ik het toch wel leuk vond. Niet alleen voor Veerle, maar ook voor mezelf.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten