Fotoshoot

Voor een introfilmpje voor ZwijsenOuders.nl was de vormgever op zoek naar kinderen van een jaar of zes die aan het wisselen zijn. Toevallig hebben wij zo'n exemplaar in huis, dus togen we woensdagmiddag naar Scheveningen voor de fotoshoot.

Thuis had Veerle al een paar keer geoefend met poseren, dus dat zou helemaal goed komen. Na een lange reis (met de trein en de tram) kwamen we rond half drie aan op de locatie. De shoot was al begonnen. Veerle bekeek het allemaal van een afstandje. En dat de fotograaf zijn trouwe viervoeter had meegenomen, zorgde er ook al niet voor dat Veerle zich op haar gemak voelde. Maar na een kwartiertje en een pakje drinken wilde ze het er toch wel op wagen.

Maar helemaal alleen voor zo'n achtergrondje en allemaal mama's, kindjes, de fotograaf, zijn assistente en een vormgever was toch wat te spannend... Dat werd snel opgelost doordat een ander meisje wel durfde. Weer wat later mocht Veerle samen met dat andere meisje een tekening maken. Kijk dat is leuk. De dames besloten om (voor de camera) een tekening te maken van een bloementuin met prinsessen. Ze was inmiddels zo losgekomen dat ze ook wel alleen durfde. Als een echt fotomodel deed ze precies wat van haar verwacht werd. De andere modelletjes speelden gezellig in de buurt van de set. Maar bij het spelen, viel een decoorstuk tegen Veerle aan. Ze schrok natuurlijk enorm en begon te huilen.

Wij waren ook allemaal erg geschrokken. Gelukkig was ze niet gewond geraakt, maar er werd besloten dat er toch even een pauze voor Veerle moest worden ingelast. Tijdens de pauze speelden Veerle, een jongetje, zijn mama en ik gezellig Galgje. De fotograaf vroeg aan Veerle of ze nog even samen met het andere meisje een boek wilde lezen. Dat wilde ze natuurlijk wel! Ik was erg trots op Veerle dat ze gewoon weer plaatsnam op de plaats waar het decoorstuk was omgevallen. Daarna had ze nog twee sessies alleen: eentje met een dagboekje op schoot en eentje waar ze aan het 'lezen' was.

De laatste foto's zouden gemaakt worden. De bedoeling was dat een jongetje op de voorgrond zou gaan zitten, en de andere drie kinderen op de achtergrond. Het jongetje had er echt geen zin meer in. Maar Veerle had inmiddels de smaak wel te pakken! Ze mocht samen met het andere meisje op de foto met een hele berg serpetines. Ze hadden echt heel veel plezier. Zoveel dat het jongetje toch ook weer naar de set liep om de meisjes ook te versieren :-) De laatste foto's konden nu ook gemaakt worden.

Toen we in de trein naar huis zaten, zei Veerle dat ze het erg leuk had gevonden. Ze vond het in het begin allemaal wel heel spannend. Ik antwoordde dat ik erg trots op haar was omdat ze het tóch had gedaan.